بـــه مــــن نگـــر که رخی همچو کهــــربا دارم
دلــــی به ســــوی رخ یـــار دلـــربا دارم
ز جـــام عشق چشیـــدم شراب صدق و صفا
به خــــُمّ میکــــده بـا جان و دل، وفادارم
مرا که مستی عشقت، ز عقل و زهد رهــاند
چــــه ره به مــــدرسه یا مسجد ریا دارم؟
غلام همّت جــــام شــــراب ســـــاقــی باش
کــه هر چه هست از آن روی با صفا دارم
نسیم عشــق ، بــــه آن یـــار دلـــربا بـــرگو
ز جـــای خیــــز کـــه مــن درد بی دوا دارم
چـــه رازهــــاست در این خمّ و ساقی و دلبر
بــــــه جــــان دوست ز درگــــاه کبریا دارم
سخن ز تخت سلیمـــان و جـــام جـــم نـزنید
کــــه تــــاج خســــروِ کــِی را منِ گدا دارم
.
انتهای پیام /*