ساحل وجود

عـــــــاشق روی توام، دست بـــدار از دل من   
به خـــدا! جــــــــز رخ تو، حل نکند مشکل من

مهـــــــــر کـوی تو، در آمیختــــه در خلقت ما    
عشق روی تو، سرشته است به آب و گل من

نیست جــــز ذکر گل روی تـــو، در محفــل ما     
نیست جــــز وصل تـــــو، چیز دگری حاصل من

پاره کن پــــــرده انـــــوار، میـــان من و خـــود     
تا کند جلــــــوه، رخ مـــــــاه تو انـــــدر دل من

جلـــوه کن در جبــــــــل قلب من، ای یار عزیز    
تــــا چــــو مـــوسی بشود زنده، دل غافل من

در ســــراپــــــای دو عالم، رخ او جلوه‏ گر است    
کـــــه کنـــــد پــــــوچ، همـه زندگی باطل من

مــوج دریاست جهان، ساحل و دریایی نیست    
قطـــــره ای از نــــم دریای تو شد، ساحل من

زد خلیل، عالـــم چون شمس و قمر را به کنار   
جلــــــــوه دوست نباشد، چـــو من و آفل من