دریای هستی

در غم عشقت فتــــــادم، کاشکی درمان نبــــودی   
من سر و سامان نجویم، کاشکی سامان نبودی

زاده اسمـــــــــــاء را با جَنّةُ الْمَأوی چـــه کــــاری؟  
در چــــمِ فردوس می ماندم، اگر شیطان نبودی

از مَلَک پـــــرواز ـکن و ز ملک هستی، رخت بر بند  
نیست آدم‏زاده آنکس کــــز مَلَک پـــــــرّان نبودی

یــــــوسفا، از چـــــــــاه بیرون آی تا شاهی نمایی   
گرچه از این چــــــاه بیرون آمـــدن، آسان نبودی

ساغری از دست ساقی گیر و دل بر کن ز هستی     
بر شـــــــود از قید هستی آنکه فکر جان نبودی

عـــــــاشقم، عاشق که درد عشق را جز او نداند     
غــــرق بحــر عشقم و چون نوح پشتیبان نبودی