مـــــــــــاییم و یکی خرقه تزویر و دگر هیچ
در دام ریـــــــــــا، بسته به زنجیر و دگر هیچ
خودبینی و خودخواهی و خودکامگی نفس
جان را چو "روان" کــــرده زمینگیر و دگر هیچ
در بـــــــــــــــارگه دوست، نبردیم و ندیدیم
جــــــــز نامه سربسته به تقصیر و دگر هیچ
بگزیده خــــــرابات و گسسته ز همـــه خلق
دل بستـــــــــه به پیشامد تقدیر و دگر هیچ
درویش کـــــه درویشصفت نیست، گشاید
بر خلق خــــــــــــــدا دیده تحقیر و دگر هیچ
صـــــــــوفی که صفاییش نباشد، ننهد سر
جز بر در مــــــــردِ زر و شمشیر و دگر هیچ
عالِـــــــــــم که به اخلاص نیاراسته خود را
علمش به حجــابی شده تفسیر و دگر هیچ
عــــــــارف که ز عرفان کتبی چند فراخواند
بستــــه است به الفاظ و تعابیر و دگر هیچ
.
انتهای پیام /*