حکم [به آقای داریوش فروهر جهت رسیدگی به وضع کارگران ]26 اسفند 57
پندنامه [به دانش آموزان دبستان سلمان فارسی (نصایح اخلاقی)]26 اسفند 60
بیانات [در جمع هیأت سرپرستی زندانیان (لزوم رعایت احتیاط در مورد زندانیان)]26 اسفند 63
حکم [به آقای داریوش فروهر جهت رسیدگی به وضع کارگران ]
زمان: 26 اسفند 1357/ 18 ربیع الثانی 1399
مکان: قم
موضوع: رسیدگی به وضع کارگران
مخاطب: فروهر، داریوش (وزیر کار)
بسمه تعالی
جناب آقای وزیر کار
اخیراً شکایاتی از کارگران شریف می رسد مبنی بر رسیدگی به وضع آنان. هیچ کس نقش اعتصابات کارگران و کارمندان کارخانجات بزرگ و کوچک را در پیشبرد هدف ملت ایران که هَدْم استبداد و استعمار خانمانسوز و برقراری حکومت عدل اسلامی است نباید فراموش کند.
شما باید هر چه سریعتر به وضع زندگی و کار آنان رسیدگی کنید. کارگران مبارز باید بدانند که با حوصله و صبر انقلابی مشکلات آنان برطرف خواهد شد، و نیز می دانند که رسیدگی به کارخانجات و وضع کارفرمایان آنان احتیاج به زمانی دارد که بشود در آن مدت دقیقاً کارگران و کارمندان را به حقوق حقه خودشان رسانید. کارفرمایانی را که حقوق کارگران را نمی پردازند به تکالیف خود آشنا نمود تا خود را مکلف به رسیدگی بدانند و یا از صحنه خارج شوند و به کارفرمایانی که به سبب همین اعتصابات، قدرت پرداخت حقوق آنان را ندارند کمک نمود. دیر یا زود باید حقوق عقب افتاده کارگران در سراسر ایران پرداخت شود. من از کارگران شجاع می خواهم که به تبلیغات مغرضانه بعضی عناصر گوش ندهند؛ زیرا در حکومت عدل اسلامی به بهترین وجه به آنان رسیدگی شده و حق آنان ادا می گردد.
باید دستمزدها پس از رسیدگی به وضع کارخانجات افزایش یابد تا آنان از کمبودهای زندگی نجات یابند و مثل سایرین بتوانند در محیطی آزاد و مرفه زندگی کنند. من از تمامی کارگران می خواهم که کار خود را دنبال نموده و مشغول جمع آوری مدارکی باشند که موجب تسهیل رسیدگی به کار خود، کارخانه و کارفرما شود. من دست تمامی کارگران را می فشارم.
جناب آقای فروهر، شما می دانید که اسلام برای طبقه کارگر احترام خاصی قائل است. اسلام می خواهد مستضعفین را یاری دهد تا سرنوشت خود را به دست گیرند. از زحمات شما در این مورد تشکر می کنم.
مطلب دیگر، زنانی هستند که شرایط بد محیط و اجتماع سابق آنان را از محیط سالم دور نموده است. امیدوارم که با تغییر محیط اجتماعی ایران تمام نارواییهایی که معلول آن محیط بود از بین برود.
شنیده شده است که اینان تقاضای کار نموده اند. لازم است به وضع آنان هر چه بهتر رسیدگی کنید و موجبات رفاه آنان را با اشتغال به کارهای مناسب فراهم نمایید. و السلام.
روح اللَّه الموسوی الخمینی
صحیفه امام، ج 6، ص: 380-381
پندنامه [به دانش آموزان دبستان سلمان فارسی (نصایح اخلاقی)]
زمان: 26 اسفند 1360/ 21 جمادی الاول 1402
مکان: تهران، جماران
موضوع: پندها و نصایح اخلاقی در پاسخ به نامه دانش آموزان دبستانی
مخاطب: دانش آموزان دبستان سلمان فارسی
بسم اللَّه الرحمن الرحیم
دبستان سلمان فارسی- 26 اسفند 1360
فرزندان عزیزم، نامه های محبت آمیز شما واصل گردید و موجب تقدیر و تشکر شد.
امیدوارم خداوند تعالی به شما عزیزان که امروز کودکانی صافدل و با محبت می باشید توفیق در تحصیل و اخلاق کریمه و تهذیب نفس مرحمت فرماید که در آتیه ان شاء اللَّه تعالی خدمتگزارانی برای اسلام و کشور و ملت خود باشید و از شرّ کجروانی که می خواهند شما را به کجروی کشانند محفوظ باشید.
هر چه می توانید در تحصیل علوم جدی و کوشا و در اخلاق و اعمال و کردار نیک کوشش کنید که برای آتیه میهنتان افتخارآفرین باشید. و در احترام به پدران و مادران و معلمان که پدران معنوی و فرهنگی شما هستند فروگذار نکنید و از اسلام و جمهوری اسلامی حمایت و پشتیبانی نمایید. خداوند متعال پشت و پناه همگان باشد. پیروز باشید و عید نوروز بر شما مبارک باد. و السلام.
روح اللَّه الموسوی الخمینی
صحیفه امام، ج 16، ص: 115
بیانات [در جمع هیأت سرپرستی زندانیان (لزوم رعایت احتیاط در مورد زندانیان)]
زمان: صبح 26 اسفند 1363/ 24 جمادی الثانی 1405
مکان: تهران، جماران
موضوع: لزوم رعایت احتیاط در مورد زندانیان
حضار: هیأت سرپرستی و عفو زندانیان
بسم اللَّه الرحمن الرحیم
هیچگاه در ذهن من خطور نکرده و نمی کند که شما خدای ناکرده ذره ای خلاف واقع عمل کرده باشید. من به شما علاقه دارم و همگی شما را می شناسم و همه شما مورد تأیید من هستید. ولی مطلبی را که من باید تذکر دهم این است که همه ما باید احتیاط را به طور کلی مراعات کنیم. هم شما و هم من هیچ کدام نمی خواهیم که حتی یک نفر بیگناه در زندان بماند، ولی این اسباب آن نشود که کسانی که گنهکارند به سزای اعمالشان نرسند. دیدید که منافقین در دانشگاه چه کردند. همه می گویند آنهایی که آدم کشته اند باید مجازات شوند. البته من هر وقت هر حرفی را میزنم هر کس بر طبق سلیقه خود از آن برداشت می کند. هر کس هر چه می خواهد بگوید، شما به کارتان ادامه دهید. من از دوران اواخر طلبگی ام شما را می شناسم و بشما اطمینان دارم.
کار شما خدمتی است بزرگ. سعی کنید هیچ کس بیخود در زندان نماند. خداوند شما را تأیید نماید و موفق کند.
صحیفه امام، ج 19، ص: 188
.
انتهای پیام /*