فرازی از وصیتنامه سیاسی - الهی امام خمینی (س)

من برای شما برادران که از سوابقتان تا حدی‏‎ ‎‏مطلع و علاقه مند به بعضی از شما هستم متأسف هستم، نه‏‎ ‎‏برای آنان که اشراری بودند در لباس خیرخواهی و گرگهایی‏‎ ‎‏در پوشش چوپان و بازیگرانی بودند که همه را به باد بازی‏‎ ‎‏و مسخره گرفته و در صدد تباه کردن کشور و ملت و‏‎ ‎‏خدمتگزاری به یکی از دو قطب چپاولگر بودند ـ آنان که با‏‎ ‎‏دست پلید خود جوانان و مردان ارزشمند و علمای مربی‏‎ ‎‏جامعه را شهید نمودند و به کودکان مظلوم مسلمانان رحم‏‎ ‎‏نکردند، خود را در جامعه رسوا و در پیشگاه خداوند قهار‏‎ ‎‏مخذول نمودند و راه بازگشت ندارند که شیطانِ نفس اماره‏ بر آنان حکومت می کند.‏

‏‏     لکن شما برادران مؤمن با دولت و مجلس که کوشش‏‎ ‎‏دارد خدمت به محرومین و مظلومین و برادران سر و پا‏‎ ‎‏برهنه و از همه مواهب زندگی محروم نماید چرا کمک‏‎ ‎‏نمی کنید و شکایت دارید؟ آیا مقدار خدمت دولت و‏‎ ‎‏بنیادهای جمهوری را با این گرفتاریها و نابسامانیها که‏‎ ‎‏لازمه هر انقلاب است، و جنگ تحمیلی با آنهمه خسارت‏‎ ‎‏و میلیونها آواره خارجی و داخلی و کارشکنیهای بیرون از‏‎ ‎‏حد را در این مدت کوتاه مقایسه با کارهای عمرانی رژیم‏‎ ‎‏سابق نموده اید؟ آیا نمی دانید که کارهای عمرانی آن زمان‏‎ ‎‏اختصاص داشت تقریبا به شهرها آن هم به محلات مرفه؛‏‎ ‎‏و فقرا و مردمان محروم از آن امور بهره ناچیز داشته یا‏‎ ‎‏نداشتند؛ و دولت فعلی و بنیادهای اسلامی برای این طایفه‏‎ ‎‏محروم با جان و دل خدمت می کنند؟ شما مؤمنان هم‏‎ ‎‏پشتیبان دولت باشید تا کارها زود انجام گیرد و در محضر‏‎ ‎‏پروردگار که خواه ناخواه خواهید رفت با نشان‏‎ ‎‏خدمتگزاری به بندگان او بروید.‏‎