یکی از ائمه جماعات قم ،در مورد مسایل سیاسی یا احیاناً فلسفی ،با امام مخالف بود.ولی امام ،گاه و بی گاه به نماز ایشان می رفتند و به او اقتدا می کردند.خدا شاهد است که هیچ قصدی در کار نبود.خود ایشان می فرمودند:((فلانی سلیقه اش با من جور در نمی آید.اگر او اشتباه کرده باشد ،من که در کارم اشتباه نکرده ام ،چرا نباید در نماز او شرکت کنم؟))*
--------------------------------------------------------------------------------
*به نقل از:آیت الله مجتبی عراقی-پابه پای آفتاب-جلد4-صفحه2.
.
انتهای پیام /*