دوستی داشتم به نام آقای عرب که از طلبه های قدیمی اصفهان و از ارادتمندان امام بود.حدود پانزده سال بود که از بیماری شدید زخم معده رنج می برد.به طوری که اصلاً نمی توانست گرسنگی را تحمل کند و روزه بگیرد.دکترها گفته بودند بر روی معده ایشان باید عمل جراحی انجام بشود.پس از پیروزی انقلاب وقتی امام به تهران آمدند و از آنجا به قم رفتند ،روزی آقای عرب به من گفت:من یک بار خدمت امام مشرف شدم ولی به ایشان هیچ چیز نگفتم.فقط نیت کردم که خوب بشوم تا بتوانم امسال روزه بگیرم.سال1363 وقتی به مشهد مقدس رفته بودم دوباره آقای عرب را دیدم.می گفت:الآن دو سال است که دارم روزه می گیرم.از آن روزی که پیش امام رفتم و خواستم که بیماری من خوب شود و امام مرا دعا کردند به طور کلی بهبود پیدا کرده ام.*
--------------------------------------------------------------------------------
*به نقل از:حجة الاسلام والمسلمین سید محمدرضا سجادی اصفهانی-پابه پای آفتاب-جلد3-صفحه231.
.
انتهای پیام /*