یکی از تجار ایرانی مبلغی سنگین به عنوان وجوه شرعی به نجف خدمت امام آورده بود.ضمن تقدیم وجه از موضع کسی که از پول هنگفتی دل کنده و امتیاز آن را به دیگری اعطا کرده درخواست کرد که امام به اصطلاح تخفیفی بدهند و مثلاً خمس اتومبیلش را از او نگیرند.امام تمام وجه را جلوی او گذاشته و فرمودند:بردار و برو!شما گمان می کنید حالا که این پول را اینجا آورده اید ،منّتی بر ما دارید؟ نخیر ،این ما هستیم که بر شما منت داریم.چرا که با پرداخت آن و قبول ما ،شما برئ الذمه می شوید و تازه اول مسؤولیت ماست)).*
--------------------------------------------------------------------------------
*به نقل از:حجة الاسلام والمسلمین رحیمیان.
.
انتهای پیام /*