امام در تمام دوران عمر خود یک قدم برای ریاست و مرجعیت بر نداشت.بعد از فوت آیت الله بروجردی برای ریاست و اداره حوزه و در نتیجه مر جعیت،جریانات و فعالیتهایی در قم شروع شد.شاگردان و علاقمندان هر یک از علما طبعا برای معرفی و ترویج استاد خودشان کوشش می کردند ما هم طبعا میل داشتیم که برای استاد خودمان؛یعنی امام فعالیت کنیم،اما ایشان جدا با اینگونه حرکتها مخالفت می کرد و حاضر نبود کوچکترین قدمی در این راه بردارد،در تشییع جنازه ها به طور عادی مانند یکی از افراد شرکت کرد.در مجالس ترحیم تنها می رفت و در گوشه ای می نشست و در بعضی مجالس هم اصلا شرکت نمی کرد،ابتدا قصد داشت خودش مجلس ترحیم برای آیت الله بروجردی نگیرد **و بر این امر اصرار می کرد.ولی بعدا با اصرار زیاد طلاب و بنا بر مصالحی حاضر شد یک مجلس بگیرد و آن هم بعد از دیگران.در مورد اداره حوزه و پرداخت شهریه به طلاب کاملا کنار کشید و می گفت بحمدالله دیگران هستند و ما مباحث طلبگی خودمان را ادامه می دهیم.حتی خود من به اتفاق یکی از دوستان پیشنهاد کردیم خوب است شما شهریه ای شروع کنید،پولش فراهم می شود ولی ایشان قبول نکردند.*
--------------------------------------------------------------------------------
*به نقل از:آیت الله ابراهیم امینی-پیام انقلاب؛شماره105
.
انتهای پیام /*