امام بسیاری از مسایل و مشکلات را به خانه نمی آوردند ،البته اگر احیاناً فردی از بیرون می آمد ،نصیحتش می کردند.مثلاً می گفتند که اگر زنی چنین کاری کرده ،بد کرده.یا برعکس اگر مردی چنین کاری کرده ،بد بوده است.یا اگر زنی می آمد و می گفت:((شوهرم گفت از خانه بیرون نرو))امام می گفتند:((از خانه بیرون نرو ،چون این وظیفه شرعیت است ،ولی ببین چرا شوهرت این حرف را زده است.زمینه را برایش جور کن.اگر جاهای خاصی مد نظرش بوده ،آنجاها نرو))و توصیه هایشان کلی بود.
به نقل از:فاطمه طباطبایی-زن روز-شماره 1267.
.
انتهای پیام /*