در پیچ و تــــــــاب گیسوی دلبر، ترانه است
دل بـــــــــــرده فدایی هر شاخ شانــــــه است
جان در هــــــــوای دیدن رخسار ماه توست
در مسجد و کنیســــه نشستن بهانــــــه است
در صیــــــــد عــــــارفان و ز هستی رمیدگان
زلفت چـو دام و، خــــال لبت همچو دانــه است
انـــــدر وصــــــــال روی تو ای شمس تابناک
اشکــــــــم چــــو سیل جــانب دریـــا روانه است
در کــوی دوست، فصل جوانی به سر رسید
باید چــــــه کرد؟ این همه جــور زمـــانــــه است
امــــــواج حُسن دوست، چو دریای بیکران
این مستِ تشنه کــــامْ غمش در کــــرانه است
میخـــــــــــانه در هوای وصالش طرب کنان
مطرب به رقص و شـــادی و چنگ و چَغانه است
.
انتهای پیام /*