در محضــــــــر شیخ، یــــــادی از یار نبود
در خـــــانقــه از آن صنم آثــار نبود
در دیـــــــر و کلیســــا و کنیس و مسجد
از ســـاقــــی گلعـــــذار دیــّار نبود
ســــرّی کــه نهفته است در ســـاغر می
با اهــــل خِـــرد، جــرأت گفتار نبود
دردی که ز عشق، در دلِ مــی زده است
با هشیاران مجـــــال اظهـــار نبود
راهی است ره عشق کـــــه بـــا رهرو آن
رمــزی باشد که پیش هشیار نبود
زین مستی نیستی که در جان من است
در محکمــــه هیچ جــای انکار نبود
هشیار مبــــاش و راه مستـــــان را گیـــر
کانـــــدر صف هشیاران، دیدار نبود
.
انتهای پیام /*