لذت عشق تو را جز عاشق محـــزون، نداند
رنج لذتبخش هجران را بجز مجنــون، نداند
تا نگشتی کوهـــکن، شیرینی هجران ندانی
نــــاز پـــــرورده، ره آورد دل پر خــــون نداند
خسرو از شیرینی شیرین، نیابد رنگ و بویی
تا چو فرهاد از درونش، رنگ و بو بیرون نداند
یوسفـــی بایــــــد که در دام زلیخا، دل نبازد
ورنه خورشید و کواکب در برش مفتون نداند
غــــــرق دریا جز خروش موج بی پایان، نبیند
بادیه پیمای عشقت ساحل و هامـون نداند
جلـــــــوه دلدار را آغاز و انجامــــــــــی نباشد
عشق بی پایان ما جز آن چرا و چـون، نداند
.
انتهای پیام /*