فقـر فخر است اگر فارغ از عالم باشد
آنکه از خویش گذر کرد، چه اش غم باشد؟
طالع بخت در آن روز بـر آید که شبش
یـــــــــار تا صبح ورا مونس و همــدم باشد
طــــربِ ساغرِ درویش نفهمد، صوفی
بــــاده از دست بتـــی گیر که محرم باشد
طوطــــــی باغ محبّت نرود کلبه جغد
بــــــــــازِ فردوس کجا کلب معلّـــــم باشد؟
این دل گمشده را یا به پناهت بپذیر
یا رهـــــا ســـــاز که سرگشته عالم باشد
.
انتهای پیام /*