غـــــــــــم دل با که بگویم که مرا یاری نیست
جز تـــــــــو ای روحِ روان، هیچ مددکاری نیست
غم عشق تو به جان است و نگویم به کسی
که در این بــــــــادیه غمزده، غمخواری نیست
راز دل را نتوانــــــــــــــــــم به کسـی بگشایم
که در این دیــــــــــــر مغان رازنگهداری نیست
ساقی، از ساغـــــر لبـــــریز ز مـــی دم بـربند
که در این میکـــــده میزده، هشیاری نیست
درد من، عشق تــــــو و بستر من؛ بستر مرگ
جز تواَم هیچ طبیببــــــی و پــــــرستاری نیست
لطف کن، لطف و گـــــــذر کن به سر بـــالینم
که به بیمــــــــــاری من جان تو، بیماری نیست
قلـــــــــم ســـــرخ کشم بر ورق دفتر خویش
هان که در عشق من و حُسن تو، گفتاری نیست
.
انتهای پیام /*