چشم بیمار

من به خال لبت ای دوست گرفتار شدم
چشم بیمــــار تــــو را دیــدم و بیمار شدم

فارغ از خود شدم و کوس اناالحق بزدم  
همچــــو منصــور خــــــریدار سرِ دار شدم

غم دلدار فکنده است به جانم، شرری   
کـــه بـــه جــــان آمدم و شهره بازار شدم

درِ میخانه گشایید به رویم، شب و روز   
که من از مسجد و از مدرسه، بیزار شدم

جــــامــه زهد و ریا کَندم و بر تن کردم   
خــــرقــــه پیــــر خـــراباتی و هشیار شدم

واعـــظ شهــر کــه از پند خود آزارم داد  
از دم رنــــد مــــی‏آلــــوده مــــَددکار شدم

بگذارید که از بتکده یادی بکنم       
من که با دست بت میکده بیدار شدم