جناب حجت الاسلام والمسلمین حاج سید احمد خمینی، طی نامه ای از حضرت امام درخواست کردند تا نظرشان را نسبت به چگونگی بررسی تنظیم و نشر آثار خود اعلام فرموده و مرجعی را جهت نظارت و تعیین صحت و سقم آن چه به نام امام در داخل و خارج کشور منتشر می شود، تعیین نمایند.
متن نامه حجت الاسلام و المسلمین حاج سید احمد خمینی در خصوص تنظیم و تدوین اسناد و مدارک مربوط به حضرت امام خمینی (س) به این شرح است:
بسم الله الرحمن الرحیم.
پدر عزیز و مراد بزرگوارم، پس از عرض سلام:
1- یکی از مسائل بسیار مهم که بعد از جنابعالی - خدا آن روز را نیاورد - موجب موضعگیری های مختلف فرزندان انقلاب و افراد گوناگون و محققین و احیاناً اختلاف آنها می گردد، برداشتهای گوناگون سیاسی و غیر سیاسی آنان از یک متن است، و از این بسیار گسترده تر، از اختلاف بین متون منتشرشده حضرتعالی با آن چه به عنوان اسناد سیاسی و غیره از صدا و فیلم و متنهای دستنویس جنابعالی که منتشر نشده و در اختیار ماست سرچشمه می گیرد. شما بهتر از هر کس می دانید که به علل گوناگون گاهی خود شخصاً و گاهی اینجانب و یا مسئولین و حتی بعض افراد معمولی پیشنهاد حذف یک قسمت و یا قسمتهایی از سخنرانی ها، یا حذف و تغییر و اضافه جمله و یا جملاتی بسیار در اعلامیه ها خدمتتان عرضه شده است که حضرتعالی گاهی قبول نمی فرمایید و گاهی هم پس از دقت، دستور حذف و یا تغییر و اضافه را بدان صورت که مایل باشید صادر می فرمایید که انجام می گیرد، حال اگر روزی تصمیم بر این گردد -که حتماً می گردد - متن سخنرانیها و یا اعلامیه ها و چیزهایی از این قبیل که با صدا و خط حضرتعالی است منتشر گردد مسلماً متن دست خط و یا متن اصلی صدا و فیلم به عنوان سند خدشه ناپذیر اصل قرار می گیرد و آن چه از زیاد و کم بدان صورتی که گذشت ولو بسیار هم مهم باشد یا کنار گذاشته می شود و یا تحت الشعاع خط و یا متن اصلی سخنرانی قرار می گیرد و این از مسائلی است که باید جدی برای آن فکری کرد.
2- یکی دیگر از مسائلی که خوب است حضرتعالی برای آن فکری کنید این است که آن چه از حضرتعالی منتشر شده است در جراید و صدا و سیما و حتی در بولتن ها، به یک صورت نیست، گاهی دیده شده در روزنامه ای و یا مجله ای به علل مختلف، چه سیاسی و چه غیر سیاسی و یا سهواً، جمله و یا جملاتی از لابلای اعلامیه ها و یا سخنرانی ها در روزنامه ای آورده شده و در روزنامه دیگر نیامده است، کدام را باید اصل قرار داد، آن متنی که این جمله را دارد و یا متنی که فاقد آن جمله است؟
بدیهی است این تردید در جایی است که دسترسی به صدا و خط حضرتعالی نیست و این هم بسیار است چرا که خیلی وقت ها است که صحبت های جنابعالی را من و یا یکی دیگر از دوستان می نویسیم و بعد از تصویب شما به مطبوعات و غیره می دهیم، چه کسی باید تشخیص دهد آن جمله از حضرتعالی است یا نه؟
روشن است که گاهی تغییر و یا حذف و یا اضافه کلمه ای به طور کلی معنای جمله را تغییر می دهد.
3- مسأله دیگر این است که تکلیف نامه ها و نوشته ها و پیام ها و فیلم و نوارها و اشعارتان که به طور کلی منتشر نشده است و در بایگانی دفتر موجود است را هم روشن بفرمایید.
4- پرونده های حضرتعالی در ساواک است (که الآن در اختیار وزارت اطلاعات می باشد) و یک نسخه از آن را اینجانب در اختیار دارد، لازم است به اطلاع حضرتعالی برسانم که تنها پرونده های جنابعالی در سازمان امنیت شاه در تهران 48 جلد است که تقریباً هر جلد حدود پانصد صفحه می باشد که انتشار آن بدون شک پرده از مسائل بسیاری برمی دارد و طبیعی است که یکی از گرانقدرترین اسناد انقلاب اسلامی است.
5- کتاب ها و نوشته هایی که صرفاً علمی و یا اخلاقی است از ارزشمندترین کتبی است که می تواند زیربنای انقلاب فقهی، اخلاقی، فلسفی، عرفانی و اصولی باشد.
6- بهره برداری و تحقیق و تحلیل و نیز انتشار اسناد و نامه ها و بولتن هایی که قبل و بعد از انقلاب به عنوان حضرتعالی و یا دفتر ارسال گردیده و هم اکنون نیز در اختیار دفتر می باشد.
دو - سه نمونه از مواردی که باعث نوشتن این نامه شد به عنوان ضمیمه و استشهاد تقدیم می گردد.
خدا یار و نگهدارتان باد.
فرزند شما: احمد خمینی
(صحیفه امام؛ ج 21؛ ص: 125 - 126)
متن پاسخ حضرت امام به نامه ایشان به شرح زیر است:
بسم الله الرحمن الرحیم
فرزند عزیزم، احمد - حفظه الله تعالی و ایّده
از آن جا که شما را بحمد الله تعالی در مسائل سیاسی و اجتماعی صاحب نظر می دانم و در تمامی فراز و نشیبها در کنار من بوده ای و هستی و با صداقت و کیاست امور سیاسی و اجتماعی اینجانب را متصدی هستی، لهذا شما را برای تنظیم و تدوین کلیه مسائل مربوط به خود - که بسا در رسانه های گروهی اختلافات و اشتباهاتی رخ داده است - انتخاب می نمایم، و از خداوند متعال، که حاضر و ناظر است، توفیقات شما را خواستارم. امید است با صرف وقت و دقت نظر این امر را به پایان برسانی. والسلام علیکم.
پنجشنبه 17 شهریور 67/ 26 محرّم الحرام 1409
روح الله الموسوی الخمینی
(صحیفه امام؛ ج 21؛ ص: 126 - 127)
.
انتهای پیام /*