فرازی از وصیتنامه سیاسی - الهی امام خمینی (س)

ص ـ یک مرتبه دیگر در خاتمه این وصیتنامه، به ملت‏‎ ‎‏شریف ایران وصیت می کنم که در جهان حجم تحمل‏‎ ‎‏زحمتها و رنجها و فداکاریها و جان نثاریها و محرومیتها‏‎ ‎‏مناسب حجم بزرگی مقصود و ارزشمندی و علوّ رتبه آن‏‎ ‎‏است، آنچه که شما ملت شریف و مجاهد برای آن‏‎ ‎‏بپاخاستید و دنبال می کنید و برای آن جان و مال نثار کرده‏‎ ‎‏و می کنید، والاترین و بالاترین و ارزشمندترین مقصدی‏‎ ‎‏است و مقصودی است که از صدر عالم در ازل و از پس‏‎ ‎‏این جهان تا ابد عرضه شده است و خواهد شد؛ و آن‏‎ ‎‏مکتب الوهیت به معنی وسیع آن و ایده توحید با ابعاد رفیع‏‎ ‎ آن است که اساس خلقت و غایت آن در پهناور وجود و در‏‎ ‎‏درجات و مراتب غیب و شهود است؛ و آن در مکتب‏‎ ‎‏محمدی ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ به تمام معنی و‏‎ ‎‏درجات و ابعاد متجلی شده؛ و کوشش تمام انبیای عظام‏‎ ‎‏ـ علیهم سلام الله ـ و اولیای‏‎ ‎‏معظم ـ سلام الله علیهم ـ برای‏‎ ‎‏تحقق آن بوده و راهیابی به کمال مطلق و جلال و جمال‏‎ ‎‏بی نهایت جز با آن میسر نگردد. آن است که خاکیان را بر‏‎ ‎‏ملکوتیان و برتر از آنان شرافت داده، و آنچه برای خاکیان‏‎ ‎‏از سیر در آن حاصل می شود برای هیچ موجودی در‏‎ ‎‏سراسر خلقت در سرّ و عَلن حاصل نشود.‏

‏‏     شما ای ملت مجاهد، در زیر پرچمی می روید که در‏‎ ‎‏سراسر جهان مادی و معنوی در اهتزاز است، بیابید آن را‏‎ ‎‏یا نیابید، شما راهی را می روید که تنها راه تمام انبیا ـ علیهم‏‎ ‎‏سلام الله ـ و یکتا راه سعادت مطلق است. در این انگیزه‏‎ ‎‏است که همه اولیا شهادت را در راه آن به آغوش می کشند و‏‎ ‎‏مرگ سرخ را «احلی من العسل» می دانند؛ و جوانان شما در‏‎ ‎‏جبهه ها جرعه ای از آن را نوشیده و به وجد آمده اند و در‏‎ ‎‏مادران و خواهران و پدران و برادران آنان جلوه نموده و ما‏‎ ‎‏باید بحق بگوییم یا لیتنا کنّا معکم فنفوز فوزا عظیما.‏

گوارا باد بر آنان آن نسیم دل آرا و آن جلوه شورانگیز