فرازی از وصیتنامه سیاسی - الهی امام خمینی (س)

س ـ یکی از اموری که لازم به توصیه و تذکر است، آن‏‎ ‎‏است که اسلام نه باسرمایه داری ظالمانه و بیحساب و‏‎ ‎‏محروم کننده توده های تحت ستم و مظلوم موافق است،‏ بلکه آن را به طور جدی در کتاب و سنت محکوم می کند و‏‎ ‎‏مخالف عدالت اجتماعی می داند ـ گرچه بعض کج فهمان‏‎ ‎‏بی اطلاع از رژیم حکومت اسلامی و ازمسائل سیاسی‏‎ ‎‏حاکم در اسلام در گفتار و نوشتار خود طوری وانمود‏‎ ‎‏کرده اند (و باز هم دست برنداشته اند) که اسلام طرفدار‏‎ ‎‏بی مرز و حد سرمایه داری و مالکیت است و با این شیوه که‏‎ ‎‏با فهم کج خویش از اسلام برداشت نموده اند چهره نورانی‏‎ ‎‏اسلام را پوشانیده و راه را برای مغرضان و دشمنان اسلام‏‎ ‎‏باز نموده که به اسلام بتازند، و آن را رژیمی چون رژیم‏‎ ‎‏سرمایه داری غرب مثل رژیم امریکا و انگلستان و دیگر‏‎ ‎‏چپاولگران غرب به حساب آورند، و با اتکال به قول و فعل‏‎ ‎‏این نادانان یا غرضمندانه و یا ابلهانه بدون مراجعه به‏‎ ‎‏اسلام شناسان واقعی با اسلام به معارضه برخاسته اند ـ و نه‏‎ ‎‏رژیمی مانند رژیم کمونیسم و مارکسیسم لنینیسم است که‏‎ ‎‏با مالکیت فردی مخالف و قائل به اشتراک می باشند با‏‎ ‎‏اختلاف زیادی که دوره های قدیم تاکنون حتی اشتراک در‏‎ ‎‏زن و همجنس بازی بوده و یک دیکتاتوری و استبداد‏‎ ‎‏کوبنده در بر داشته.‏

‏‏     بلکه اسلام یک رژیم معتدل با شناخت مالکیت و‏‎ ‎‏احترام به آن به نحو محدود در پیدا شدن مالکیت و‏‎ ‎‏مصرف، که اگر بحق به آن عمل شود چرخهای اقتصاد‏ سالم به راه می افتد و عدالت اجتماعی، که لازمه یک رژیم‏‎ ‎‏سالم است تحقق می یابد. در اینجا نیز یک دسته با‏‎ ‎‏کج فهمیها و بی اطلاعی از اسلام و اقتصاد سالم آن در طرف‏‎ ‎‏مقابل دسته اول قرار گرفته و گاهی با تمسک به بعضی‏‎ ‎‏آیات یا جملات نهج البلاغه، اسلام را موافق با مکتبهای‏‎ ‎‏انحرافی مارکس و امثال او معرفی نموده اند و توجه به سایر‏‎ ‎‏آیات و فقرات نهج البلاغه ننموده و سرخود، به فهم قاصر‏‎ ‎‏خود، بپاخاسته و «مذهب اشتراکی» را تعقیب می کنند و از‏‎ ‎‏کفر و دیکتاتوری و اختناق کوبنده که ارزشهای انسانی را‏‎ ‎‏نادیده گرفته و یک حزب اقلیت با توده های انسانی مثل‏‎ ‎‏حیوانات عمل می کنند، حمایت می کنند.‏