امام در جزیی ترین شئون زندگی خود نه فقط ملزم به انجام واجبات و اجتناب از محرومات بودند ،بلکه در آداب مستحب نیز همین التزام را داشتند و بالاتر این که در این مناجات و مستحبات مقید به انتخاب احسن و اصلح بودند و به مستحبات عمل می کردند.مثلاً طی دهها و صد بار که برای تشرف خدمت ایشان لازم بود برای ورود یا دق الباب به در یا غیر آن اذن گرفته شود ،امام به جای آنکه از کلمه بفرمایید که کلمه مطبوع و متعارفی است استفاده کنند ،می فرمودند:((بسم الله))و ضمن ذکر نام خدا با استعاره ای لطیف اجازه ورود و آغاز دیدار را با نام خدا قرین می کردند.*
--------------------------------------------------------------------------------
*به نقل از:حجة الاسلام والمسلمین رحیمیان.
.
انتهای پیام /*