گنج نهان

بـــــــــــــــر در میکــــده با آه و فغان آمده‏ ام   
از دغـــل‏بــــــــازی صوفی به امان آمده‏ ام

شیخ را گـــــو کــه درِ مــدرسه بربند که من  
زیـن همـــه قال و مقال تو، به جان آمده‏ ام

سر خـــــــــُم باز کــن ای پیر که در درگه تو    
با شعف، رقص کنان دست فشان آمده‏ ام

گــــــرهـــــــــی باز نگــردد، مگر از غمزه یار    
بـــر درش بـــا تــــن شوریده، روان آمده ‏ام

همه جا خانه یار است که یارم همه جاست     
پس ز بتخانه سوی کعبه چه سان آمده ‏ام؟

راز بگشــــا و گــــــــره باز و معمـــــا حل کن   
کــــه از این بادیه، بی تاب و توان آمده ‏ام

تــــــا کــه از هیچ کنم کوچ به سوی همه چیز   
بــــوالهوس در طمـــع گنج نهان، آمده ‏ام