کعبه دل

تا از دیــــــار هستی، در نیستی خزیدیم     
از هــــر چه غیر دلبر، از جان و دل بریدیم

با کــــــــــاروان بگویید: از راه کعبــه برگرد   
ما یار را به مستی، بیــــــرون خانه دیدیم

لبّیک از چـــــــه گویید، ای رهروان غافل ؟    
لَبیّک او به خلـــــوت، از جامِ می شنیدیم

تا چنــــد در حجابید، ای صوفیان محجوب؟        
ما پرده خـــــــــودی را در نیستی دریدیم

ای پـــــرده دار کعبـــــه، بردار پرده از پیش        
کــــــــز روی کعبه دل، ما پرده را کشیدیم

ســــــــاقی، بــــریز باده در ساغر حریفان       
ما طعم باده عشق، از دست او چشیدیم