کد مطلب: 3926 | تاریخ مطلب: 21/04/1401
  • تلگرام
  • Google+
  • Cloob
  • نسخه چاپی

بیست و یکم تیرماه حادثه کشتار مردم معترض به کشف حجاب در مسجد گوهرشاد

بیست و یکم تیرماه حادثه کشتار مردم معترض به کشف حجاب در مسجد گوهرشاد

پرتال امام خمینی(س): بیست و یکم تیرماه روزی آشنا در تاریخ انقلاب است که حادثه تلخ و ناگوار کشتار مردم معترض به کشف حجاب در مسجد گوهرشاد را یادآوری می کند. در آن روز شمار زیادی از مردم مسلمان کشورمان در اعتراض به فرمان کشف حجاب از سوی رضاشاه در مسجد گوهرشاد به اعتراض پرداختند و جلادان رژیم پهلوی، حاضران در این جمع را به گلوله بستند وعده فراوانی در این هجوم مزدوران رژیم مخلوع، به فیض شهادت نائل شدند. به دنبال این اتفاق در تقویم کشورمان ۲۱ تیرماه به نام روز حجاب و عفاف نامگذاری شده است.

در کتاب تاریخ معاصر ایران از دیدگاه امام خمینی (س) که به همت موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره) چاپ وتوزیع شده درخصوص این واقعه چنین آمده است: رضاخان در سال ۱۳۱۴ ه. ش. فرمان کشف حجاب داد و فرمان وی خشم شدید ملت و اعتراض روحانیون را برانگیخت. آیت الله حاج آقا حسین قمی به حال اعتراض از مشهد به تهران آمد و در جوار حرم حضرت عبدالعظیم منزل کرد. مردم به محض آگاهی از ورود ایشان، از محلات مختلف تهران به سمت حرم حضرت عبدالعظیم شتافتند. اجتماع مردم رضاخان را هراسان کرد و دستور داد که از ورود مردم به حرم جلوگیری کنند و آنجا را به محاصرۀ خود درآورند. خبر محاصره جایگاه آیت الله قمی به مشهد رسید و مردم اجتماع عظیمی در صحن نو حضرت رضا(ع) برپا نمودند که بلافاصله دستور رسید مردم را در صحن به گلوله ببندند. پس از این واقعه، بهلول، واعظ معروف خراسان، از مردم داغدار خواست که در مسجد گوهرشاد جمع شوند. چون خبر این اجتماع بزرگ در شب یکشنبه ۲۱ تیرماه ۱۳۱۴ به رضاخان رسید، به مأموران خود دستور داد به هیچ کس رحم نکنند و مردم را با آتش مسلسل متفرق کنند. مأموران بر روی اجتماع عظیم مردم در مسجد گوهرشاد در حالی که به دعا و مناجات مشغول بودند، آتش گشودند و بی رحمانه پیکر شهدا و حتی مجروحان را در کامیونها ریخته به بیرون شهر بردند و دسته دسته در خندقی دفن کردند.

حضرت امام خمینی (س) نیز بارها در سخنانشان به استبداد و ظلم رضا شاه و کشتار مسجد گوهرشاد اشاره کردند که مجموعه آنها در کتاب صحیه امام منتشر شده است. بخشی از فرمایشات ایشان در خصوص این فاجعه را در ادامه می خوانید:

ما برای چه سلاطینی، برای چه سلاطینی جشن بگیریم؟ مردم چه خوشی از سلاطین [دارند]؟ برای آغا محمد خان قَجَرْ ما جشن بگیریم؟! در زمان خود ما- زمان خود من- بوده است آن روسیاهی هایی که به بار آوردند؛ برای کسانی که در مسجد گوهرشاد مسلمین را آن طور قتل عام کردند که خون هایش به دیوار تا مدتی بود و مسجد را درش را بسته بودند که کسی نبیند، ما جشن بگیریم؟! برای آنکه ۱۵ خرداد را پیش آورده، و به طوری که گفته ‏اند و یکی از علمای قم به من گفت که در قم چهار صد نفر را کشته‏ اند و روی هم رفته گفته می ‏شود که پانزده هزار مردم را قتل عام کرده ‏اند، ما جشن بگیریم؟! برای اینها ما باید جشن بگیریم؟! خوب های اینها شقاوت داشتند.

(صحیفه امام؛ ج ‏۲، ص ۳۶۳ - ۳۶۴)

تمام گرفتاری ملت ایران در این پنجاه سال سلطنت غیر قانونی دودمان خیانتکار پهلوی از شخص آن پدر و این پسر سیاه روی بوده و هست؛ اینها بودند و هستند که دستشان تا مرفق در خون ملت مظلوم فرو رفته. آن پدر که قتل عام مسجد گوهرشاد و اهانت به مرقد مطهر ثامن الحجج- علیه السلام- کرد و این پسر که قتل عام ۱۵ خرداد را مرتکب شد و اهانت به مرقد مطهر فاطمه معصومه نمود.

(صحیفه امام؛ ج ‏۳، ص ۲۶۱)

دولت یاغی نظامی، به امر شاه، تر و خشک را به آتش کشیده و یکی از بزرگترین ضربه ‏های این جنایتکار به اسلام، به مسلسل بستن بارگاه قدس حضرت علی بن موسی الرضا- صلوات اللَّه علیه- است. این بارگاه مقدس در زمان رضا خان به مسلسل بسته شد و قتل عام مسجد گوهرشاد به وجود آمد، و در زمان محمد رضا خان آن جنایت تجدید و دژخیمان شاه در صحن و حریم آن حضرت ریخته و کشتارکردند. ملت مسلمان باید از این شاه و دولت یاغی غاصب تبرّی کنند و مخالفت با آن لازم است‏.

(صحیفه امام؛ ج‏ ۵، ص ۹۳)

در زمان خود رضا شاه، قتل عام مسجد گوهرشاد را من به خاطر دارم، و کسانی که به سن من هستند به خاطر دارند که در مسجد و معبد مسلمین- که مرکز اقامه نماز بود، عبادت خدا بود- اینها ریختند و یک عده از مظلومین که برای دادخواهی آنجا مجتمع شده بودند، قتل عام کردند و از بین بردند.

(صحیفه امام؛ ج ‏۱۱، ص ۳۲)

بیست و یکم تیرماه روزی آشنا در تاریخ انقلاب است که حادثه تلخ و ناگوار کشتار مردم معترض به کشف حجاب در مسجد گوهرشاد را یادآوری می کند. در آن روز شمار زیادی از مردم مسلمان کشورمان در اعتراض به فرمان کشف حجاب از سوی رضاشاه در مسجد گوهرشاد به اعتراض پرداختند و جلادان رژیم پهلوی، حاضران در این جمع را به گلوله بستند وعده فراوانی در این هجوم مزدوران رژیم مخلوع، به فیض شهادت نائل شدند. به دنبال این اتفاق در تقویم کشورمان 21 تیرماه به نام روز حجاب و عفاف نامگذاری شده است.

 

در کتاب تاریخ معاصر ایران از دیدگاه امام خمینی (س) که به همت موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی(ره) چاپ وتوزیع شده درخصوص این واقعه چنین آمده است: رضاخان در سال 1314 ه. ش. فرمان کشف حجاب داد و فرمان وی خشم شدید ملت و اعتراض روحانیون را برانگیخت. آیت الله حاج آقا حسین قمی به حال اعتراض از مشهد به تهران آمد و در جوار حرم حضرت عبدالعظیم منزل کرد. مردم به محض آگاهی از ورود ایشان، از محلات مختلف تهران به سمت حرم حضرت عبدالعظیم شتافتند. اجتماع مردم رضاخان را هراسان کرد و دستور داد که از ورود مردم به حرم جلوگیری کنند و آنجا را به محاصرۀ خود درآورند. خبر محاصره جایگاه آیت الله قمی به مشهد رسید و مردم اجتماع عظیمی در صحن نو حضرت رضا(ع) برپا نمودند که بلافاصله دستور رسید مردم را در صحن به گلوله ببندند. پس از این واقعه، بهلول، واعظ معروف خراسان، از مردم داغدار خواست که در مسجد گوهرشاد جمع شوند. چون خبر این اجتماع بزرگ در شب یکشنبه 21 تیرماه 1314 به رضاخان رسید، به مأموران خود دستور داد به هیچ کس رحم نکنند و مردم را با آتش مسلسل متفرق کنند. مأموران بر روی اجتماع عظیم مردم در مسجد گوهرشاد در حالی که به دعا و مناجات مشغول بودند، آتش گشودند و بی رحمانه پیکر شهدا و حتی مجروحان را در کامیونها ریخته به بیرون شهر بردند و دسته دسته در خندقی دفن کردند.

 

حضرت امام خمینی (س) نیز بارها در سخنانشان به استبداد و ظلم رضا شاه و کشتار مسجد گوهرشاد اشاره کردند که مجموعه آنها در کتاب صحیه امام منتشر شده است. بخشی از فرمایشات ایشان در خصوص این فاجعه را در ادامه می خوانید:

ما برای چه سلاطینی، برای چه سلاطینی جشن بگیریم؟ مردم چه خوشی از سلاطین [دارند]؟ برای آغا محمد خان قَجَرْ ما جشن بگیریم؟! در زمان خود ما- زمان خود من- بوده است آن روسیاهی هایی که به بار آوردند؛ برای کسانی که در مسجد گوهرشاد مسلمین را آن طور قتل عام کردند که خون هایش به دیوار تا مدتی بود و مسجد را درش را بسته بودند که کسی نبیند، ما جشن بگیریم؟! برای آنکه 15 خرداد را پیش آورده، و به طوری که گفته ‏اند و یکی از علمای قم به من گفت که در قم چهار صد نفر را کشته‏ اند و روی هم رفته گفته می ‏شود که پانزده هزار مردم را قتل عام کرده ‏اند، ما جشن بگیریم؟! برای اینها ما باید جشن بگیریم؟! خوب های اینها شقاوت داشتند.

(صحیفه امام؛ ج ‏2، ص 363 - 364)

تمام گرفتاری ملت ایران در این پنجاه سال سلطنت غیر قانونی دودمان خیانتکار پهلوی از شخص آن پدر و این پسر سیاه روی بوده و هست؛ اینها بودند و هستند که دستشان تا مرفق در خون ملت مظلوم فرو رفته. آن پدر که قتل عام مسجد گوهرشاد و اهانت به مرقد مطهر ثامن الحجج- علیه السلام- کرد و این پسر که قتل عام 15 خرداد را مرتکب شد و اهانت به مرقد مطهر فاطمه معصومه نمود.

(صحیفه امام؛ ج ‏3، ص 261)

دولت یاغی نظامی، به امر شاه، تر و خشک را به آتش کشیده و یکی از بزرگترین ضربه ‏های این جنایتکار به اسلام، به مسلسل بستن بارگاه قدس حضرت علی بن موسی الرضا- صلوات اللَّه علیه- است. این بارگاه مقدس در زمان رضا خان به مسلسل بسته شد و قتل عام مسجد گوهرشاد به وجود آمد، و در زمان محمد رضا خان آن جنایت تجدید و دژخیمان شاه در صحن و حریم آن حضرت ریخته و کشتارکردند. ملت مسلمان باید از این شاه و دولت یاغی غاصب تبرّی کنند و مخالفت با آن لازم است‏.

(صحیفه امام؛ ج‏ 5، ص 93)

در زمان خود رضا شاه، قتل عام مسجد گوهرشاد را من به خاطر دارم، و کسانی که به سن من هستند به خاطر دارند که در مسجد و معبد مسلمین- که مرکز اقامه نماز بود، عبادت خدا بود- اینها ریختند و یک عده از مظلومین که برای دادخواهی آنجا مجتمع شده بودند، قتل عام کردند و از بین بردند.

(صحیفه امام؛ ج ‏11، ص 32)

. انتهای پیام /*