حکم [به آقای مهدی بازرگان جهت تعیین هیأت پنج نفره در مناطق نفتی ]8 دی 57
سخنرانی [در جمع اهالی میانه، کرج و محلات (نیاز ملت به وحدت)] 8 دی 58
سخنرانی [در جمع خانواده شهدای نیروی هوایی (استقامت در مقابل تبلیغات دشمن)]8 دی 59
سخنرانی [در جمع ائمه جمعه استانهای باختران و ایلام (وحدت بین مسلمین)]8 دی 60
حکم [انتصاب آقای محمد صادق احسان بخش به عنوان نماینده امام در استان گیلان ]8 دی 61
حکم [عفو و تقلیل محکومیت زندانیان به پیشنهاد هیأت بررسی وضع زندانیان ]8 دی 62
پیام [به اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام (اختیارات مجمع)]8 دی 68
حکم [به آقای مهدی بازرگان جهت تعیین هیأت پنج نفره در مناطق نفتی ]
زمان: 8 دی 1357/ 28 محرّم 1399
مکان: پاریس، نوفل لوشاتو
موضوع: تعیین هیأت پنج نفره در مناطق نفتی
مخاطب: بازرگان، مهدی
بسم اللَّه الرحمن الرحیم
28 محرّم 99
جناب آقای مهندس مهدی بازرگان
پس از اهدای سلام و تحیت، به طوری که مسبوق هستید کارگران و کارمندان محترم شرکت نفت به منظور همکاری و همگامی با مبارزات ملت مسلمان ایران و به منظور جلوگیری از صدور نفت به خارج دست به اعتصاب زده اند؛ اما دولت غاصب و غیر قانونی نظامی، با تهاجمات سبعانه خود و اعمال زور و ارعاب، می خواهد این اعتصاب را جهت ادامه غارت نفت بشکند. و همچنین در حالی که نفت و فرآورده های نفتی برای مصارف داخلی تولید می شود یا موجود می باشد، از پخش آن در داخل جلوگیری نموده و سعی می نماید تا ایجاد فشار و ناراحتیهای بیشتری را برای مردم فراهم آورد. برای مقابله با این برنامه های دولت غاصب و تأمین نیازهای مردم در داخله، تحقق شرایط زیر لازم است:
1- نظامیان و مأمورین انتظامی از مناطق و مراکز نفتی بیرون بروند و دخالتی در امور مربوطه ننمایند و از ایجاد هر گونه ارعاب در بین کارکنان خودداری نمایند.
2- نفت و فرآورده های نفتی فقط به اندازه مصرف داخلی تولید شود و از صدور نفت به خارج، تا سقوط رژیم غیر قانونی، جلوگیری کامل به عمل آید.
3- ارتش و نظامیان حق احتکار مواد نفتی را که برای مصرف داخلی تهیه می شود ندارند و از آن باید جلوگیری شود.
با توجه به مراتب بالا مقتضی است جنابعالی، که در اداره صنایع عظیم نفت دارای سوابق و تجارب فراوان هستید، یک هیأت پنج نفری مرکب از حجت الاسلام جناب آقای حاج شیخ اکبر هاشمی رفسنجانی و جناب آقای مهندس مصطفی کتیرایی و دو نفر دیگر را با نظر خودتان و مشورت آقایان تعیین نمایید. این هیأت، تحت سرپرستی جنابعالی، مناطق نفتی را بازرسی نموده و در امر تولید نفت با احراز شرایط ذکر شده در بالا نظارت بنمایید؛ و ضمن ابلاغ مراتب تشکر ملت ایران از کارگران زحمتکش و کارمندان محترم، عده لازم را به بازگشت به سرِ کار و ادامه تولید نفت در حد مصارف داخلی دعوت فرمایید؛ و شرایط بالا را به کارمندان و کارگران تذکر بدهید که اگر دولت غاصب هر یک از شرایط بالا را نقض نمود جریان نفت بکلی قطع گردد و به سایر اعتصاب کنندگان ملحق گردند. و بدین ترتیب مسئولیت عواقب قطع نفت به عهده دولت غاصب و غیر قانونی خواهد بود. از مدیریت نفت نیز انتظار داریم که در این امر مهم و حیاتی و در این مرحله حساس کنونی با این هیأت همکاری صادقانه و همه جانبه بنمایند.
از خداوند متعال استقلال و عظمت کشور و توفیق ملت را برای به دست آوردن آزادی و استقلال خواستارم. و السلام علیکم.
روح اللَّه الموسوی الخمینی
صحیفه امام، ج 5، ص: 302-303
سخنرانی [در جمع اهالی میانه، کرج و محلات (نیاز ملت به وحدت)]
زمان: 8 دی 1358/ 9 صفر 1400
مکان: قم
موضوع: نیاز ملت به وحدت
حضار: اهالی میانه، کرج و محلات
بسم اللَّه الرحمن الرحیم
خیر و پیروزی، فرجام راه الهی
من در این هوای سرد که آقایان از راههای دور تشریف آوردند، از کرج آمدند، از میانه آمدند، از جاهای دیگر آمدند، معذرت می خواهم که حالم مساعد نیست خیلی مزاحمت کنم. و علاوه آقایان در یک محل نمناک و سرد نشسته اند و سزاوار نیست که آقایان را معطل کنم. من همین قدر اعلام می کنم که دعاگوی شما هستم و خدمتگزار. و امیدوارم که این دعاگویی و خدمتگزاری تا آن وقتی که هستم مستدام باشد. و شما دوستان، آقایان، رفقا، برادرها، خواهرها، در این راهی که راه سعادت شماست و راه سعادت ملت شماست، با توفیق و تأیید و با اراده مصمم این راه را طی کنید و همان طور که تا کنون این راه شریف را؛ راه الهی را طی کردید، از این به بعد هم موفق و مؤید باشید که ان شاء اللَّه همه با هم مجتمعاً این راه را برویم و دشمنهایی که می خواهند مانع بشوند از اینکه اسلام و جمهوری اسلام در ایران تحقق پیدا بکند عقب بزنیم و ان شاء اللَّه شما موفق خواهید شد. برای اینکه شما برای خدا مشغول زحمت هستید و آنچه برای خداست عاقبتش پیروزی است و خیر است.
و من امیدوارم که اینهایی که در راه اسلام و در راه هدفهای مسلمین یک موانعی ایجاد می کنند، اینها بیدار بشوند. اینها توجه بکنند که این اعمال مخالف با مصالح کشور است. این اعمال مخالف با مصالح ملت است. امروز ملت ما احتیاج به وحدت کلمه دارد. احتیاج به این دارد که همه قشرها با هم به پیش بروند. این اشخاصی که توطئه می کنند و می خواهند نفاق افکنی بکنند بین قشرهای ملت، آنها را بزرگترها، عاقلترها، به آنها نصیحت کنند، و بفهمانند که همه این کارها بر وفق مصالح دشمن ماست و بر خلاف مصالح اسلام و مسلمین است. و من امیدوارم که همه بیدار بشوند و همه توجه کنند که ما امروز که گرفتار یک مصیبتهایی هستیم، امروز که در مقابل ما یک قدرتهای بزرگ است، توطئه ها هست، با هم باید متحد بشویم و اگر متحد با هم بشویم آسیب پذیر نیستیم.
از خدای تبارک و تعالی وحدت کلمه همه ملت و سلامت شما آقایان که از راههای دور تشریف آوردید و علمای میانه، ایّدهم اللَّه، که تشریف آوردند و آقایان که از کرج و از سایر جاها آمدند، توفیق همه را از خدای تبارک و تعالی خواستارم.
و السلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته
صحیفه امام، ج 11، ص: 481-482
سخنرانی [در جمع خانواده شهدای نیروی هوایی (استقامت در مقابل تبلیغات دشمن)]
زمان: قبل از ظهر 8 دی 1359/ 21 صفر 1401
مکان: تهران، جماران
موضوع: استقامت در مقابل سختیها و تبلیغات دشمن برای تضعیف روحیه پایداری ملت
حضار: خانواده های شهدای نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی
بسم اللَّه الرحمن الرحیم
لزوم استقامت و پایداری امّت در وظایف خود
من از شما بانوان محترم، بازماندگان شهدای نیروی هوایی و اقربای معلولین نیروی هوایی تشکر می کنم که با روی گشاده و با روحیه قوی با من مواجه هستید، و به مخالفین نهضت با شجاعت، استقامت، نمایش می دهید که شما شیرزنان مثل متعلقین شما، شیرمردان، در راه اسلام و در راه کشور اسلامی برای فداکاری و برای مجاهدت حاضرید. در قرآن کریم یک آیه در دو سوره وارد شده است، که در یک سوره یک ذیل کوچکی دارد، در یک سوره بدون آن ذیل است. در یک سوره وارد شده است وَ اسْتَقِمْ کَما أُمِرْتَ امر به رسول خدا- صلی اللَّه علیه و آله و سلم- می فرماید که استقامت داشته باش در آن اموری که مأموری. در یک سوره دیگری که سوره «هود» است وارد شده است که فَاسْتَقِمْ کَما أُمِرْتَ وَ مَنْ تابَ مَعَکَ که هم به خود رسول اکرم امر می فرماید که استقامت [داشته باش ] و پایدار باش در آن مأموریتی که داری، و کسانی هم که ایمان به تو آوردند و برگشتند به خدا با تو، آنها هم استقامت کنند. در این دنیا کسانی که برای شرافت خودشان، برای شرافت اهل ملتشان، برای شرافت اسلام، اموری را انجام می دهند، کارهایی را انجام می دهند، اگر در دنبالش استقامت داشته باشند، پابرجا باشند، آنها را حوادث نلرزاند، اینها به مقاصد می رسند، برای اینکه استقامت، یک امر مهمی است و مشکلی. در سوره دومی که سوره «هود» است که دارای آن ذیل است که همه ما مأموریم به استقامت و در رأس، رسول اکرم است، ایشان در این سوره و در این آیه از ایشان وارد شده است که فرموده اند:شَیَّبَتْنی سُورَةُ هُودٍ لِمَکانِ هذِهِ الآیَة
به حسب این روایت از ایشان نقل شده است که فرموده اند: سوره هود من را پیر کرد، برای این آیه. برای اینکه همه مأمورین را، همه ملتهای اسلامی را، همه افراد مسلم را امر فرموده است به اینکه در مأموریتی که دارید استقامت کنید. پابرجا باشید. متزلزل نشوید. چه بسا افرادی که ابتداءً در یک امری وارد می شوند، لکن بعضی مشکلات وقتی پیش آمد نمی توانند خوددار باشند، نمی توانند استقامت کنند. و چه بسا اشخاصی که مستقیم اند، استقامت می کنند، پایداری می کنند تا آخر. تعلیمی که خدای تبارک و تعالی به مسلمین داده است این است که باید در مأموریتهای خودتان استقامت داشته باشید، پایداری داشته باشید. بحمد اللَّه امروز ملت ما عموماً و ارتش و قوای مسلّح ما خصوصاً و نیروی هوایی بالاخص این امتحان را و این مأموریت الهی را عمل کردند؛ هم فداکاری کردند و هم استقامت. شما بانوان محترم که بازماندگان آنها هستید، و برای شما آنها شرافت و عزت به یادگار گذاشتند، خودتان [را] هم می بینم در گفتارتان استقامت از آن ظاهر می شود.
ملتی که بخواهد شرافت خودش را حفظ کند، اسلام را که مبدأ همه شرافتهاست بخواهد حفظ کند، این ملت باید علاوه بر جهاد، استقامت در جهاد داشته باشد. استقامت معنایش این است که اگر گرفتاریهایی پیدا شد در جهاد، اگر در جنگهایی که پیش می آید برای یک ملتی که می خواهد شرافتمند باشد، می خواهد اسلام را و نهضت اسلامی را به ثمر برساند، از مشکلات هراس نداشته باشد. در مشکلات سستی نکند. این امر خداست.
خدای تبارک و تعالی، که دفاع را بر همه ملت و بر همه مسلمین واجب کرده است، و ما هم الآن در آن امر واقع شده ایم که دفاع می کنیم از شرافت خودمان، دفاع می کنیم از اسلام عزیز. همان که امر فرموده است که دفاع کنید، به همه ملتها امر فرموده است که پایدار باشید، استقامت کنید. رسول اکرم در عین حالی که بالاترین موجود بود در استقامت، و حضرت امیر- سلام اللَّه علیه- در روایتی وارد شده است که ما در جنگها هر وقت که فشار برایمان می آمد به رسول خدا پناه می بردیم ، در عین حال خدای تبارک و تعالی می فرماید که: فَاسْتَقِمْ کَما أُمِرْتَ ، امر می کند که پایدار باش! نلغزاند تو را چیزی. آنجایی که می رسد به اینکه تو و امّت، پایدار باشید، پیغمبر می فرماید که: «من به واسطه این آیه پیر شدم» برای اینکه استقامت، مشکل است و من گرچه توانم استقامت کنم و افرادی هم می توانند، ولی همه ملت اطمینان نیست که بتواند مستقل باشد، مستقیم باشد، استقامت در امر از خود امر مشکلتر است. چه بسا پیروزیهایی که برای یک ملتی پیش می آید برای اینکه استقامت در آن امر که موجود شده است ندارند، سستی می کنند، آن پیروزی از دست شان می رود.
شما امروز هم و تمام ملت و هم قوای مسلَّحه- که خداوند حفظشان کند- و هم نیروی هوایی که از او بیشتر از دیگران تعریف می شود، به پیروزیهای چشمگیر رسیده اید. ملت ما کاری کرده است که تمام دنیا را به تحیر واداشته است. ملت ما بر بزرگترین قدرتهای عالم غلبه کرده است. دست بزرگترین قدرتهای عالم را از مملکت خودش قطع کرده است. دست دشمنان بشریت را از کشور خودش قطع کرده است. الگو شده است از برای همه کشورهای مستضعفین. در عین حالی که این کار را کرده است، مأموریم ما همه، ملت ما، ارتش ما و سایر قوای مسلّح و همه مستضعفان، مأموریم که در این امری که کردیم، در این پیروزی که به دست آوردیم ما استقامت داشته باشیم، پایداری داشته باشیم. جنگها کمبودی دارد، جنگها شهادت دارد، جنگها خوف دارد برای بسیاری، جنگها گرسنگی دارد، جنگها گرانی دارد، جنگها خرابی دارد، و همه چیزهایی که لوازم جنگ است.
خصوصاً جنگی که در ایران پیش آمده است، و خصوصاً نهضتی که ایران کرده است که موجب این شده است که قدرتهای بزرگ در مقابل او دست به یک توطئه ها زده اند و می زنند که محاصره اقتصادی یکی از آنهاست. جنگ این معانی را دارد و شما که می خواهید کشور خودتان را نجات بدهید، شمایی که قیام کردید و قریب صد هزار کشته دادید و قریب بیشتر از صد هزار، بیشتر از صد هزار، معلول داشتید تا پیروز شدید و به اینجا رسیدید، باید استقامت داشته باشید. پایداری داشته باشید. این متاعی که گیر شما افتاده است در دنیا نظیر ندارد، دیگران به این متاع نرسیدند. استقلالی که شما پیدا کردید دیگران به آن نرسیدند. آزادی که شما پیدا کردید دیگران به آن نرسیدند. این آزادی، حفظش و نگهداری اش، این استقلال، حفظ و نگهداری اش زحمت دارد. خداوند می فرماید: استقامت کنید، پایدار باشید. از اینکه بنزین کم است نباید بلرزید. ارتش ما دارند جان می دهند، شما برای بنزین سست می شوید. جوانهای ما، پاسدارهای ما، ارتش ما، ژاندارمری ما، بسیج ما، همه اینها در سرحدّات دارند فداکاری می کنند، جانفشانی کردند و می کنند، شهید دادند و مستقیم اند، و در محالّ خودشان باز استقامت دارند می کنند و هر روز پیشروی می کنند.
ملت باید توجه کند به این مسائل؛ اشخاصی که تبلیغات سوء می کنند و از کمبود به گوش شما می خوانند، این اشخاص، اشخاصی هستند که می خواهند این پیروزی را از دست شما بگیرند، می خواهند استقامت را از دست شما بگیرند. امر دایر است، یا حرف مفسدین را بشنوید یا حرف خدای تبارک و تعالی که می فرماید: فَاسْتَقِمْ کَما أُمِرْتَ وَ مَنْ تابَ مَعَکَ . همه مأموریم، همه ما مأمور هستیم که استقامت کنیم و پایدار باشیم. من از شما بانوان محترم و بازماندگان شهدا، بازماندگان شهدای نیروی هوایی و همه بازماندگان شهدا در هر جا که هستند تشکر می کنم که چنین روحیه قوی ای دارید. که باز در مقابل همه توطئه ها ایستادید و سخن می گویید و مقاله می خوانید و مردم را دعوت به حیات می کنید. و خداوند تبارک و تعالی به همه شماها و به همه ملت ما عزت عنایت کند.
الْعِزَّةَ لِلَّهِ عزت مالِ خداست. من امیدوارم که اعطا کند به همه شما و به همه ملت ما و به همه مسلمین عزت را، شرافت را. مستقیم باشید، پایدار باشید که پیروز هستید. از گرانی نترسید؛ از کمبود نترسید. شوروی با آن قدرت بزرگش- که شصت و چند سال است نهضت کرده است به قول خودش، شورش کرده است- الآن هم صفهای بلند در آنجا برای این طور مطالب هست. الآن هم اشخاصی که از آنجا می آیند می گویند همین کمبودیهایی که [اینجا] هست در آنجاها هم هست. الآن هم محتاج به این است که گندم از امریکا بخرد. در خود امریکا، شما خیال می کنید که امریکا در رفاه دارد زندگی می کند. آن قدر در امریکا فشار هست و مستمندان هستند که شاید جاهای دیگر به آن اندازه نباشد. چرا باید گوش بدهد ملت ما به این مفسدینی که مأمورند از طرف قدرتهای بزرگ، برای شایعه درست کردن و برای تضعیف؟ چرا باید گوش کند ملت ما به این شایعه سازان و این مفسدین که هر روز در بین مردم می روند و تضعیف می کنند روحیه آنها را؟ شما با آن روحیه بزرگ، معجزه ایجاد کردید در دنیا، اعجاز کردید شما در دنیا. با استقامت خودتان حفظ کنید این اعجاز را. حفظ کنید این پیروزی بزرگ را، و به کسانی که در مقابل شما می ایستند و می گویند کاری انجام نشده است، بفهمانید که ایران کاری که کرده است در دنیا نظیر ندارد. در طول تاریخ نظیر ندارد که یک ملت سی و چند میلیونی به یک قدرتهای بزرگ چند صد میلیونی با آن همه ابزار غلبه کرده است و دست آنها را کوتاه کرده است. چه می خواهد دیگر بشود، بالاتر از این امر چیست؟
امروز روز استقامت است. امروز روز پایداری است. برادران و خواهران باید پایدار باشند و استقامت کنند، و این نهضت را- ان شاء اللَّه- به پیروزی نهایی برسانند. و من از خدای تبارک و تعالی رحمت برای شهدای شما و سلامت برای معلولین شما و عافیت برای خود شما و بستگان شما و برای تمام ملت ایران خواستارم.
و السلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته.
صحیفه امام، ج 13، ص: 462-466
سخنرانی [در جمع ائمه جمعه استانهای باختران و ایلام (وحدت بین مسلمین)]
زمان: صبح 8 دی 1360/ 2 ربیع الاول 1402
مکان: تهران، جماران
موضوع: ضرورت وحدت، همبستگی و رفع اختلاف بین مسلمین
حضار: ائمه جمعه استانهای باختران و ایلام
بسم اللَّه الرحمن الرحیم
وحدت میان مسلمین، از برکات انقلاب
من از آقایان تشکر می کنم که زحمت کشیدند و در این منزل محقر تشریف آورده اند و اینجا را نورانی کرده اند. یکی از برکات این انقلاب همین است که گاهی آقایان از بلاد با هم تشریف می آورند و در این مجمعی که بین برادرهای اهل سنت و اهل تشیع هست مجتمع می شوند، بعد مسائل را طرح می کنند. مسئله اتحاد بین همه برادرهای مسلم یک مسأله اسلامی است که خدای تبارک و تعالی مأمور کرده همه را به اینکه با هم باشید و تفرقه نداشته باشید و سرّش هم واضح است؛ برای اینکه آنهایی که می خواهند از این کشورهای اسلامی استفاده کنند بهترین راه برایشان این است که بین برادرها اختلاف بیندازند. خوب، یک راه این است که بین برادرهای اهل سنت و تشیع اختلاف بیندازند.
این رویش خیلی کار شده است، به طوری که حالا که در ایران بحمد اللَّه خیلی با هم مجتمع شده اند و اتحاد پیدا کرده اند، باز در خارج نمی گذارند این کار درست بشود. در خارج باز آنهایی که عمال قدرتهای بزرگ هستند و می خواهند نشود این مسأله، هی مسائل پیش می آورند.
شما ملاحظه بفرمایید در این هفته وحدت- که از قم آقای منتظری پیشنهاد کرده اند- خوب این چقدر حسن دارد و چقدر ارزش دارد که برادرها، همه را در یک مسئله ای با هم [متحد کند]. خوب، این اختلاف اساسی که نیست، این اختلاف در یک تاریخی است که نزدیک به هم هستند؛ از ما هم بعضی قائل اند به اینکه دوازدهم هست، از علمای ما هم بعضی قائل اند که دوازدهم است. این اسباب این نشود که یک اساسی علی حده، آنها داشته باشند، یک اساسی علی حده ما داشته باشیم. با هم باشیم، برادریم دیگر. پیغمبر هم از همه مان است. در عین حالی که یک چنین صدایی بلند شد برای وحدت، یک وقت می بینیم از حجاز یک نفر صدا بلند می کند که اصل جشن گرفتن برای پیغمبر شرک است! من نمی دانم چه اساسی است؟ این چرا شرک است؟ البته آن شخص وهابی است. وهابی را اهل سنت هم قبولشان ندارند، نه اینکه ما قبول نداریم، همه برادرهای ما آنها را قبول ندارند. شما [فکر می کنید] یک همچنین مسئله ای که جشن گرفتن، احترام کردن به پیغمبر اسلام، این جزء این است که مشرک هستند مردم!؟
آن وقت این اختصاص به ایران هم ندارد، احترام به رسول خدا، همه بلاد مسلمین احترام می گذارند. چه شد که ایران را مورد نظر قرار داده است و می گوید ایرانیها که جشن می گیرند برای پیغمبر اکرم، اینها مشرک هستند؟ خوب نکته اش معلوم است؛ برای اینکه، آن که الآن اساس وحدت در آن درست شده ایران است. این نکته ای که از آن وحدت بین مسلمین، چه برادران اهل تشیع و اهل تسنن، چه ملتهای اینجا، و چه دولتها، همیشه مقصد ما این بوده که اینها همه با هم باشند. اگر مسلمانها با هم باشند هیچ کس نمی تواند به اینها تعرّض کند؛ برای اینکه یک میلیارد جمعیت [هستند] با دارایی زیاد، با مخازن زیاد. در عین حال که ما این قدر مخازن، این قدر زمین داریم، زمینهای زیاد، و همه چیز ما داریم، خوب چه شده است که ما باید همه مان تحت سلطه دو تا ابرقدرت باشیم؟
خوب، علت این است که ما به قرآن گوش نکردیم، حکومتهای ما به قرآن گوش نکردند که یهود و نصارا- مقصود از یهود و نصارا آنهایی که سرکشند- آنها را ولیّ اتخاذ نکنید! دوست اتخاذ نکنید! خوب، اینها نه اینکه دوستند، نوکر شده اند بسیارشان. منافع خود این بلاد را آن وقت، زمان محمد رضا، منافع ایران را می دادند و منت هم می کشیدند، تقدیم می کردند و منت هم می کشیدند. حالا هم در جاهای دیگر هم همین طور است. چرا باید این طور باشد؟ برای اینکه ما با هم مختلفیم.
اینها ندیدند که ایران- در صورتی که یک جای کوچکی است و جمعیتش سی و چند میلیون است، در مقابل یک میلیارد جمعیت- اینها ندیدند که ایران وقتی که با هم منسجم شدند، همه برادرها با هم مجتمع شدند و آن اختلافاتی که می شود داشت و اختلافاتی که برای ما ایجاد کرده بودند کنار گذاشتند و یکدل و یکجهت یک امپراتوری 2500 ساله را با آن همه قدرت و با آن همه موافق [سرنگون کردند]. شما گمان نکنید هیچ یک از دولتها الّا نادری در اول با ما موافق بودند؛ یعنی، اظهار موافقت هیچ کس نکرد، بنده در پاریس که بودم متوجه بودم، همه مخالف بودند، بعد که اجتماع پیدا شد و این قضیه واقع شد آن وقت بعضیها [موافقت ] کردند. خوب بسیاریشان باز همین اختلافات را [دامن می زنند].
ما فریاد می زنیم که باید همه با هم باشیم، هفته وحدت داشته باشیم، دین ما یکی است، قرآن ما یکی است، پیغمبر ما یکی است و آنها جبهه بندی می کنند. اخیراً، جبهه بندی کردند که همه مسلمین جمع بشوند خلاف ایران بکنند. خوب، اینهایی که این صداها را می دهند، یا این رفقایی که در اطراف خلیج هستند، اول فکر نمی کنند که همه قدرتشان را روی هم بگذارند به اندازه شاه نیست و آن قدر علاقه ای که امریکا به شاه داشت به هیچ یک از اینها نداشت؛ برای اینکه، شاه خدمتگزار بهتری بود، حالا هر شیخی بخواهد برود هیچ اعتنایی برایش قائل نیستند. اینها اولًا، فکر این را نمی کنند که اینها نمی توانند با دولت ایران مخالفت کنند؛ یک مخالفتی که اثر داشته باشد و ثانیاً چرا مخالفت کنند؟ آخر دو کشور مسلم، چند کشور مسلم که در مقابلشان اسرائیل ایستاده و هیچ اعتنا به آنها نمی کند و دارد پیش می آید او را رها کرده اند، آمده اند سراغ ایران که فریاد می زند که ما اسلام را می خواهیم، فریاد می زند که باید اسرائیل از بین برود، فریاد می زند که ما نباید تحت قدرتها و ابرقدرتها باشیم. اگر این مسلمین با هم مجتمع بشوند چه قدرتی می تواند مخالفت با اینها بکند؟ برای اینکه آنها احتیاج به شما دارند، شما چه احتیاجی به آنها دارید؟ آنها نفت شما را می خواهند. رگ حیات آن قدرتهای بزرگ دست مسلمانهاست، آنها احتیاج دارند. خوب، در عین حالی که آنها احتیاج دارند، ما چرا باید تحت فرمان آنها باشیم و نفتمان را هم تقدیم کنیم؟ سایر چیزهای دیگرمان را تقدیم کنیم و همه مان بازار بشویم، بازار بشویم برای امریکا یا شوروی؟ این برای این است که ما رشد سیاسی نداریم.
دولتهای ما توجه ندارند که اگر با ملتهای خودشان کنار بیایند آقاییشان بیشتر از آن وقت است که با ملتها جدا بشوند و یا- فرض کنید- با امریکا متحد بشوند. اگر اینها با ملتها سازگار باشند، ملتها که نمی گویند که ما حکومت اصلًا نمی خواهیم، ملتها حکومتی می خواهند مثل حکومت ایران. الآن ایران کدام قشر است که بگوید که ما این دولت را نمی خواهیم؟ همه می خواهند، از باب اینکه اینها خدمتگزارند؛ نمی خواهند حکومت کنند به مردم، می خواهند خدمتگزاری بکنند. آنها هم این طوری خودشان را معرفی کنند که ما حکومت به این معنی هستیم؛ خوب یک جمعیتی اداره لازم دارد، ما مدیر این مسأله هستیم، نمی خواهیم به شما فرمانفرمایی بکنیم، ظلم بکنیم، نمی خواهیم شما را غارت بکنیم. ما همه با هم دوست هستیم. یک دسته مان بیشتر مثلًا وارد مسائل سیاسی بوده اند، آن را مردم انتخاب می کنند برای اینکه حکومت باشد، نه اینکه مردم حکومت نمی خواهند. مردم یک حکومت اسلامی و یک حکومت دلسوز برای خودشان می خواهند. شما خوب، خود این دولتهای خارج هم می دانند، نه اینکه اطلاع ندارند، می دانند که در ایران چه وضعی است الآن و سابق چه بود. سابق مردم- اگر فرض کنید- یک جنگی می شد در زمان محمد رضا، امکان نداشت که ملت با او همراهی بکنند، دعا می کردند که بلکه شکست بخورد. من خودم شاهد این قضیه بودم که متفقین وقتی که وارد شدند به ایران، که همه چیز مسلمین ایران در معرض خطر بود، همه چیزشان، مع ذلک، چون رضا خان را بیرون کردند شکر می کردند. خوب، یک همچون حکومتی که ملتش این طور باشد که اجانب بیاید در مملکتش و آن شکر کند که این کسی که سلطان مملکتش هست باصطلاح او را بیرون کردند، خیلی هدیه بزرگی بوده. خوب فکر نمی کنند این را که آن وقت آن طور بود وضع، حالا این طور است که در آن طرف کشور، در طرف غرب و جنوب کشور جنگ است، از شرق و شمال کشور همراهی می شود، همراهی افراد می شود، همراهی خواربار می شود، همه جور همراهی با آنها می شود. اگر سایر کشورها هم این طور بشوند که با مردم تفاهم کنند، مردم را مثل خودشان بدانند، مردم مثل خودشانند، مردم اکثرشان بهتر از خود ماها هستند، وقتی فکر کنند که بهتر از خودشان یا مثل خودشان هستند، با هم بسازند، مردم آنها را انتخاب می کنند. کار بکنند برایشان، اگر یک همچنین چیزی بشود در بلاد مسلمین، کی می تواند با مسلمین مخالفت کند؟ مع الأسف، هم بعضی روحانیونشان اختلاف ایجاد می کنند، هم خودشان می روند در طائف و منشأ اختلاف می شوند. از آنجا می خواهند در ایران، بین اهل سنت و تشیع اختلاف بیندازند. از آنجا نقشه می کشند که اینجا اختلاف بیفتد. چرا اینجا اختلاف بیفتد؟ برای اینکه اینجا اتحاد پیدا کردند و با اتحاد جلوی ابرقدرتها را گرفتند.
و لهذا این هدیه الهی که خدای تبارک و تعالی نصیب ملت ما کرده است ما باید غفلت از شکرش نکنیم. باید تشکر کنیم خدا را که مردم را این طور با هم، هم نظر، هم راه، هم مقصد کرده است. و اشکالات هم اگر هست، خوب، البته همه جا اشکالات هست نمی شود گفت که شوروی شصت و چند سال است که انقلاب کرده است [مشکلی ندارد] مع ذلک، الآن خواربارشان نیست، همین صفهایی که اینجا می بینید آنجا هم هست، خواربار آنها محتاج به امریکاست، مع ذلک، اختلافات داخلی زیاد است، با سرنیزه جلویش را گرفتند. اگر یک روز سرنیزه را بردارد کرملین، می فهمد که آن وقت خود شوروی چه خبر است؛ همه با شوروی مخالفند. اما اینجا الآن همه با هم موافق، همه دوست، هیچ سرنیزه ای توی کار نیست. هیچ دعوایی نیست، همه با هم دوست هستند، همه با هم رفیقند. البته گِله هم هست، اما گله برادرانه هست، گله هایی است که قابل حل است. و یک انقلاب به این بزرگی، من گمان نکنم هیچ انقلابی به این بزرگی باشد که با عده کم و با نداشت هیچ چیز بر یک همچون قدرتی که همه چیز داشت و همه با او موافق بودند غلبه کند و بطور شایسته پیش ببرد. ایران، قدرتها را کنار گذاشت و هیچ قدرتی در ایران دخالت ندارد و همه همّ و غم آنها همین است که چرا باید دخالت نداشته باشیم و ان شاء اللَّه، تا آخر هم نخواهند داشت. و من نصیحتم به این شیخ نشینها و این اطراف خلیج این است که اینها توجه به مسائل بکنند. گمان نکنند که اینها با هم وقتی مجتمع شدند یک چیزی می شوند. نه، شماها با هم که مجتمع بشوید همه تان به اندازه یک لقمه محمد رضا نبودید و ما محمد رضا را مغلوبش کردیم، اما میل داریم که با شما دوست باشیم، رفیق باشیم، برادر باشیم، همه با هم باشیم. همه ما به خلاف آنهایی که مخالف اسلامند باشیم، «ید واحده بر ما سِوا» باشیم، نه اینکه خودمان توی خودمان هی دعوا بیندازیم، دعوا بکنیم.
در هر صورت من راجع به آقایان، هم خیلی ملتمس دعا هستم و هم مردم را دعوت کنید به اتحاد، دعوت کنید به بستگی به هم، همبستگی به هم. اگر یک اختلافی دارند حل کنید شما آقایان. ممکن است حالا در هر جایی اختلافات کوچکی هست، آقایان ائمه جماعت و جمعه باید حل بکنند مسائل مردم را، باید بروند با مردم تفاهم کنند، با هم صحبت کنند. و همین طور استاندارهای هر جا باید جوری عمل بکنند که مردم را راضی نگه دارند. مردم هم راضی هستند وقتی شما خوب عمل کنید. مردم راضی از شما هستند. من امیدوارم که خدای تبارک و تعالی به ما منت بگذارد و این انسجامی که هست الآن و این وحدت کلمه ای که هست الآن از ما نگیرد و بین همه برادرها اتحاد و وحدت داشته باشیم و ادامه پیدا کند ان شاء اللَّه.
و السلام علیکم و رحمة اللَّه
صحیفه امام، ج 15، ص: 454-460
حکم [انتصاب آقای محمد صادق احسان بخش به عنوان نماینده امام در استان گیلان ]
زمان: 8 دی 1361/ 13 ربیع الاول 1403
مکان: تهران، جماران
موضوع: انتصاب نماینده در استان گیلان و اجازه در امور حسبیه و شرعیه
مخاطب: احسان بخش، محمد صادق
بسم اللَّه الرحمن الرحیم
الحمد للَّه رب العالمین، و الصلاة و السلام علی محمد و آله الطاهرین، و لعنة اللَّه علی اعدائهم اجمعین.
و بعد، جناب مستطاب حجت الاسلام آقای حاج شیخ محمد صادق احسان بخش- دامت افاضاته- را بدین وسیله به عنوان نماینده خود در استان گیلان منصوب می نمایم که جناب ایشان ضمن رسیدگی به امور مذهبی مردم آن سامان، مجازند در تصدی امور حسبیه و آنچه در زمان غیبت حضرت ولی عصر- عجل اللَّه تعالی فرجه الشریف- منوط به اذن ولی فقیه می باشد «فله التصدی لما ذکر مع مراعاة الاحتیاط»؛ و نیز مجازند در اخذ سهمین مبارکین و صرف سهم سادات را در محل و نصف از سهم مبارک امام- علیه السلام- را در موارد مقرره و ترویج شریعت مقدسه و ارسال نصف دیگر را نزد این جانب جهت صرف در مصالح عالیه مسلمین. و السلام علیه و علی اخواننا المؤمنین و رحمة اللَّه و برکاته.
به تاریخ سیزدهم ربیع المولود 1403
روح اللَّه الموسوی الخمینی
صحیفه امام، ج 17، ص: 198
حکم [عفو و تقلیل محکومیت زندانیان به پیشنهاد هیأت بررسی وضع زندانیان ]
زمان: 8 دی 1362/ 24 ربیع الاول 1404
مکان: تهران، جماران
موضوع: عفو و تقلیل محکومیت زندانیان
مخاطب: محمدی گیلانی، محمد- کریمی، سید جعفر- ابطحی، سید محمد- قاضی، مهدی
[بسمه تعالی. محضر مبارک رهبر کبیر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران امام خمینی- مد ظله العالی
احتراماً- به شرف عرض مبارک عالی می رساند، پیرو فرمان مبارک مورخ 19/ 3/ 62 در مورد رسیدگی به وضع زندانیان دادگاههای انقلاب اسلامی با اعزام هیأتهائی به استانها و شهرهای مختلف و رسیدگی به وضع آنان تصمیمات ذیل نسبت به آزادی و تقلیل مدت محکومیت آنان اتخاذ و از محضر انور عالی استدعای تنفیذ را داریم:
ردیف- نام شهر- استدعای آزادی- استدعای تقلیل
1- تهران- 300 نفر- 200 نفر
2- کردستان- 30 نفر- 10 نفر
3- ارومیه- 50 نفر- 65 نفر
جمع- 380 نفر- 275 نفر.
محمد محمدی گیلانی- سید جعفر کریمی- سید محمد ابطحی- مهدی قاضی ]
بسمه تعالی
موافقت می شود.
- 8 دی 62
روح اللَّه الموسوی الخمینی
صحیفه امام، ج 18، ص: 271
پیام [به اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام (اختیارات مجمع)]
زمان: 8 دی 1367/ 19 جمادی الاول 1409
مکان: تهران، جماران
موضوع: اختیارات «مجمع تشخیص مصلحت نظام» و تذکر به شورای نگهبان
مخاطب: اعضای مجمع تشخیص مصلحت نظام
بسم اللَّه الرحمن الرحیم
خدمت حضرات آقایان اعضای محترم مجمع تشخیص مصلحت- دامت افاضاتهم
با سلام و دعا و آرزوی موفقیت برای آن مجمع محترم، از آنجا که وضعیت جنگ به صورتی در آمده است که هیچ مسئله ای آن چنان فوریتی ندارد که بدون طرح در مجلس و نظارت شورای محترم نگهبان مستقیماً در آن مجمع طرح گردد، لازم دیدم نکاتی را متذکر شوم:
1- آنچه تا کنون در مجمع تصویب شده است ما دام المصلحة، به قوّت خود باقی است.
2- آنچه در دست تصویب است اختیار آن با خود مجمع است که در صورت صلاحدید تصویب می نمایند.
3- پس از آن، تنها در مواقعی که بین مجلس و شورای نگهبان اختلاف است، به همان صورتی که در آیین نامه مصوب آن مجمع طرح شده بود عمل گردد. البته ماده پنج به همان صورتی که اصلاح کرده بودم- جلسه با هفت نفر رسمیت پیدا می کند- باقی باشد. و ماده ده بدین صورت اصلاح گردد: کلمه «مجدداً» حذف گردد؛ و به جای آن «تنها یک بار» گذارده شود.
تذکری پدرانه به اعضای عزیز شورای نگهبان می دهم که خودشان قبل از این گیرها، مصلحت نظام را در نظر بگیرند، چرا که یکی از مسائل بسیار مهم در دنیای پر آشوب کنونی نقش زمان و مکان در اجتهاد و نوع تصمیم گیریها است. حکومتْ فلسفه عملیِ برخورد با شرک و کفر و معضلات داخلی و خارجی را تعیین می کند. و این بحثهای طلبگی مدارس، که در چهارچوب تئوریهاست، نه تنها قابل حل نیست، که ما را به بن بستهایی می کشاند که منجر به نقض ظاهری قانون اساسی می گردد. شما در عین اینکه باید تمام توان خودتان را بگذارید که خلاف شرعی صورت نگیرد- و خدا آن روز را نیاورد- باید تمام سعی خودتان را بنمایید که خدای ناکرده اسلام در پیچ و خمهای اقتصادی، نظامی، اجتماعی و سیاسی، متهم به عدم قدرت اداره جهان نگردد. خداوند به همه اعضای محترم مجمع تشخیص مصلحت توفیق دهد تا هر چه بهتر به اسلام خدمت کنید. و السلام علیکم و رحمة اللَّه.
8/ 10/ 67
روح اللَّه الموسوی الخمینی
صحیفه امام، ج 21، ص: 217-218
.
انتهای پیام /*