فرازی از وصیتنامه سیاسی - الهی امام خمینی (س)

د ـ از نقشه های شیطانیِ قدرتهای بزرگ استعمار و‏‎ ‎‏استثمارگر که سالهای طولانی در دست اجرا است و در‏‎ ‎‏کشور ایران از زمان رضاخان اوج گرفت و در زمان‏‎ ‎‏محمدرضا با روشهای مختلف دنباله گیری شد، به‏‎ ‎‏انزواکشاندن روحانیت است؛ که در زمان رضاخان با فشار‏‎ ‎‏و سرکوبی و خلع لباس و حبس و تبعید و هتک حرمات و‏‎ ‎‏اعدام و امثال آن، و در زمان محمدرضا با نقشه و روشهای‏‎ ‎‏دیگر که یکی از آنها ایجاد عداوت بین دانشگاهیان و‏‎ ‎‏روحانیان بود، که تبلیغات وسیعی در این زمینه شد؛ و‏ مع الأسف به واسطه بیخبری هر دو قشر از توطئه شیطانی‏‎ ‎‏ابرقدرتها نتیجه چشمگیری گرفته شد. از یک طرف، از‏‎ ‎‏دبستانها تا دانشگاهها کوشش شد که معلمان و دبیران و‏‎ ‎‏اساتید و رؤسای دانشگاهها از بین غربزدگان یا شرقزدگان‏‎ ‎‏و منحرفان از اسلام و سایر ادیان انتخاب و به کار گماشته‏‎ ‎‏شوند و متعهدان مؤمن در اقلیت قرار گیرند که قشر مؤثر را‏‎ ‎‏که در آتیه حکومت را به دست می گیرند، از کودکی تا‏‎ ‎‏نوجوانی و تا جوانی طوری تربیت کنند که از ادیان مطلقا،‏‎ ‎‏و اسلام بخصوص، و از وابستگان به ادیان خصوصا‏‎ ‎‏روحانیون و مبلغان، متنفر باشند. و اینان را عمال انگلیس‏‎ ‎‏در آن زمان، و طرفدار سرمایه داران و زمینخواران و‏‎ ‎‏طرفدار ارتجاع و مخالف تمدن و تعالی در بعد از آن معرفی‏‎ ‎‏می نمودند. و از طرف دیگر، با تبلیغات سوء، روحانیون و‏‎ ‎‏مبلغان و متدینان را از دانشگاه و دانشگاهیان ترسانیده و‏‎ ‎‏همه را به بی دینی و بی بند و باری و مخالف با مظاهر اسلام‏‎ ‎‏و ادیان متهم می نمودند. نتیجه آنکه دولتمردانْ مخالف‏‎ ‎‏ادیان و اسلام و روحانیون و متدینان باشند؛ و توده های‏‎ ‎‏مردم که علاقه به دین و روحانی دارند مخالف دولت و‏‎ ‎‏حکومت و هر چه متعلق به آن است باشند، و اختلاف‏‎ ‎‏عمیق بین دولت و ملت و دانشگاهی و روحانی راه را برای‏‎ ‎‏چپاولگران آنچنان باز کند که تمام شئون کشور در تحت‏ قدرت آنان و تمام ذخایر ملت در جیب آنان سرازیر شود،‏‎ ‎‏چنانچه دیدید به سر این ملت مظلوم چه آمد، و می رفت که‏‎ ‎‏چه آید. ‏

اکنون که به خواست خداوند متعال و مجاهدت ملت‏‎ ‎‏ـ از روحانی و دانشگاهی تا بازاری و کارگر و کشاورز و‏‎ ‎‏سایر قشرها ـ بند اسارت را پاره و سد قدرت ابرقدرتها را‏‎ ‎‏شکستند و کشور را از دست آنان و وابستگانشان نجات‏‎ ‎‏دادند، توصیه اینجانب آن است که نسل حاضر و آینده‏‎ ‎‏غفلت نکنند و دانشگاهیان و جوانان برومند عزیز هر چه‏‎ ‎‏بیشتر با روحانیان و طلاب علوم اسلامی پیوند دوستی و‏‎ ‎‏تفاهم را محکمتر و استوارتر سازند و از نقشه ها و‏‎ ‎‏توطئه های دشمن غدار غافل نباشند و به مجرد آنکه فرد یا‏‎ ‎‏افرادی را دیدند که با گفتار و رفتار خود در صدد است بذر‏‎ ‎‏نفاق بین آنان افکند او را ارشاد و نصیحت نمایند؛ و اگر‏‎ ‎‏تأثیر نکرد از او روگردان شوند و او را به انزوا کشانند و‏‎ ‎‏نگذارند توطئه ریشه دواند که سرچشمه را به آسانی‏‎ ‎‏می توان گرفت. و مخصوصا اگر در اساتید کسی پیدا شد که‏‎ ‎‏می خواهد انحراف ایجاد کند، او را ارشاد و اگر نشد، از‏‎ ‎‏خود و کلاس خود طرد کنند. و این توصیه بیشتر متوجه‏‎ ‎‏روحانیون و محصلین علوم دینی است. و توطئه ها در‏‎ ‎‏دانشگاهها از عمق ویژه ای‏‎ ‎‏برخوردار است و هر قشر‏ محترم که مغز متفکر جامعه هستند باید مواظب توطئه ها‏‎ ‎‏باشند.‏