من باید آتش را خاموش کنم

در قم جلسه ای به نام هیأت مدرسین تشکیل شده بود که در آن بزرگان و علما و فضلا گرد می آمدند و درباره صدور اعلامیه آقایان و چاپ و انتشار آنها در سراسر کشور گفتگو می کردند و تصمیم می گرفتند.بعضی از حاضران این جلسه اعتقاد داشتند امام خیلی تند و داغ عمل می کند و از آن بیم داشتند که دیگر مراجع نتوانند با ایشان کنار بیایند ،این را بعضی از خود آنها هم گفته بودند.از این رو بعضی گفتند:خوب است یکی از ما این مطلب را به آقای خمینی بگوید و پاسخ بیاورد.شهید سید محمد رضا سعیدی گفت من رفتم و همین را به آقای خمینی گفتم ،ایشان به من فرمودند:((من خوابی دیده ام که آتشی روشن شده و انگار تمام ایران را که به صورت نقشه جغرافیا می دیدم در بر گرفته است.هر چه فریاد کشیدم بیایید کمک کنید آتش را خاموش کنیم.کسی نیامد ،خودم عبایم را در آوردم و بقدری به آتش زدم ،و آب به روی آن ریختم که با زحمت توانستم آن را خاموش کنم.شهید سعیدی گفت:حاج آقا افزودند:من این خواب را این طور تعبیر می کنم که این بلوا ادامه دارد و به آسانی پایان نمی یابد.شعله آتشی روشن شده و همه کشور را فرا می گیرد ،و تنها من هستم که باید این آتش را خاموش کنم.حال هر کدام از آقایان که می خواهند با من باشند و هر کس نخواست نباشد.* 


--------------------------------------------------------------------------------
*به نقل از:حجة الاسلام والمسلمین علی دوانی-امام خمینی در آئینه خاطره ها-صفحه  135.