چون شعر گفته نمی دهم

اوایل نهضت که قضیه انجمنهای ایالتی و ولایتی پیش آمد و روزنامه ها پیرامون آن مطالبی نوشتند ،بر اثر ایستادگی و افشاگری های امام پس از چندی نوشتند که این قانون لغو شده و حرف خودشان را پس گرفتند.یکی از رفقای اهل علم که آدم با فضلی است در این رابطه برای امام اشعاری سروده بود.یک روز بعدازظهر ایستاد و اشعارش را خواند.بعضی از رفقا گفتند ایشان را خدمت امام بفرستید تا برایش پول بگیریم.من پیشقدم شدم و خدمت امام رفتم و مطلب را عرض کردم.فرمودند:((چون برای ما شعر گفته است نمی دهم.))من هرچه اصرار کردم نتوانستم حتی یک ریال برای آن آقا از امام پول بگیرم.* 


--------------------------------------------------------------------------------
*به نقل از:حجة الاسلام والمسلمین عبدالعلی قرهی-سرگذشتهای ویژه از زندگی امام خمینی-جلد6.