سراغ آنها را می گرفتند

چه بسا افراد بی هویت و مغرض و جاهلی که در قم و نجف امام را مورد بدترین آزارهای روحی ،تهمتها ،افتراها و توهینها قرار دادند ،که نمونه آن را امام در پیام به حوزه ها و روحانیت در مورد آب کشیدن ظرف آب فرزندشان در مدرسه فیضیه به این جرم که فلسفه می گفتند اشاره کردند.ولی امام چه قبل از انقلاب که به مرجعیت اعلا و مطلق در حوزه ها دست یافتند و چه بعد از انقلاب که به اوج عظمت و قدرت همه جانبه نایل شدند گویی حتی در یک مورد به ذهنشان خطور نکرد که در صدد تلافی و انتقام برآیند ،بلکه برعکس ،افراد متعددی از این طایفه را که علاقه مندان امام به خاطر سوابق سیاه و آزارهایشان به امام حاضر نبودند آنها را زنده بینند ،امام ابتدا به ساکن سراغ آنها را می گرفتند و به آنها کمک می کردند و اگر مریض بودند کسی را از طرف خود به عیادتشان می فرستادند و گرفتاریهای شخصی آنان را در حد توان برطرف می کردند.* 


--------------------------------------------------------------------------------
*به نقل از:حجة الاسلام والمسلمین رحیمیان.