وقتی خواهر هجده ساله ام فرزندی هفت ماهه در شکم داشت و با مرگ دست و پنجه نرم می کرد و اطباء اتفاق نظر کرده بودند که تنها یا مادر و یا طفل را می توان نجات داد و حیات هر دو ممکن نیست یا باید از طفل گذشت تا مادر زنده بماند یا به فوت مادر رضا داد و فرزند را زندگی و حیات بخشید.از امام خواسته شد که رضایت دهد برای نجات مادر ،طفل را قربانی کنند .با ملامت فرمودند :((من این حق را ندارم که چون به فرزندم علاقه مندم موجب مرگ موجود دیگری گردم چون هر دو بنده خدا و موجود زنده هستند.)) همین ایمان و اخلاص امام سبب شد خداوند هم مادر و هم فرزند را زنده نگهدارد .*
--------------------------------------------------------------------------------
*از نزدیکان امام نقل شده است که در این هنگام سخت ترین حالات روحی را در امام به واسطه عاطفه شدیدشان شاهد بوده اند چون هر لحظه امکان مرگ فرزندشان می رفت .و بر همین اساس بود که دستور فرمودند برای سلامت ایشان ختم امن یجیب گرفته شود.
*به نقل از:زهرا مصطفوی_ویژه نامه اطلاعات 14/3/69
.
انتهای پیام /*