الهی، هَبْ لی کَمالَ الانقِطاعِ الَیْکَ، وَ انِرْ ابْصارَ قُلوبِنا بِضِیاءِ نَظَرِها الَیْکَ حَتّی تَخْرِقَ ابْصارُ القلُوبِ حُجُبَ النُّور فَتَصِلَ الی مَعدِنِ الْعَظَمَةِ وَ تَصیرَ ارواحُنا مُعَلَّقَةً بِعِزِّ قُدسِکَ. فرازی از مناجات شعبانیه است که بارها مورد اشاره و تأکید حضرت امام خمینی (س) در بهره وری از آن قرار گرفته است. توجه به این گفته آن بزرگوار که: «مناجات «شعبانیه» را خواندید؟ بخوانید آقا! مناجات شعبانیه از مناجاتهایی است که اگر انسان دنبالش برود و فکر در او بکند، انسان را به یک جایی می رساند.» ( صحیفه امام، ج19، ص:253) خود گویای "هزار نکته باریکتر زمو" و بیانگر راز و رمزی است که باید آرزوی حصول به آن را از خداوند طلب کرد. همینطور تأکید بر نقش آفرینی ماه مبارک شعبان در رشد و تعالی انسان و مهیا سازی برای ورود به ماه رمضان و ضیافت الهی حایز دقت و اهمیت فراوان است: «ماه شعبان ماه بزرگی است که در آن، در سوم آن، بزرگ مجاهد عالم بشریت متولد شد و در پانزده آن، حضرت مهدی موعود- ارواحنا له الفداء- پا به عرصه وجود گذاشت.»(همان،ج12،ص480) و آن چه ذیلا تقدیم می شود، گزیده ای آموزنده از بیانات حضرت امام خمینی(س) است که تقدیم می شود:
«ماه شعبان مقدمه است برای ماه مبارک رمضان که مردم مهیا بشوند برای ورود در ماه مبارک رمضان و ورود در «ضیافة اللَّه». شما وقتی که میخواهید به مهمانی بروید خوب، یک وضع دیگری- غالباً البته-، یک وضع دیگری خودتان را درست میکنید. لباسی تغییر میدهید و یک طور دیگری وارد میشوید. آن طوری که در خانه هستید یک تغییری می دهید. ماه شعبان برای این است که همان مهیا بودنی که می خواهید مهمانی بروید، خودتان را مهیا می کنید و سر و ظاهرتان را، سر و صورتتان را یک قدری فرق می گذارید با آن وقتی که در خانه هستید. در ضیافت خدا، ماه شعبان برای مهیا کردن این افراد است، مهیا کردن مسلمین است برای ضیافت خدا، ادبش آن مناجات شعبانیه است. من ندیدهام در ادعیه، دعایی را که گفته شده باشد همه امامها این دعا را می خواندند، در دعای شعبانیه این هست؛ اما من یادم نیست که در یک دعای دیگری دیده باشم که همه ائمه این را می خواندند. این مناجات شعبانیه برای این است که شما را، همه را مهیا کند برای ضیافة اللَّه. »( صحیفه امام، ج13، ص: 31)
.
انتهای پیام /*