محرم راز

در غــــم هجر رخ مـــاه تو، در سوز و گدازیم
تا به کی زین غم جانکـاه بسوزیم و بسازیم؟

شب هجــــــــــران تو آخر نشود، رُخ ننمایی
در همــــه دهــــر تــو در نازی و ما گرد نیازیم

آید آن روز که در بــــــــاز کنی، پرده‏گشایی؟
تا به خـــــاک قدمت جـان و سر خویش ببازیم

به اشارت، اگرم وعــــــده دیــــــــدار دهد یار
تا پس از مـــرگ به وجد آمده در ساز و نوازیم

گر به اندیشه بیاید که پناهی است به کویت
نـــه ســـوی بتکده رو کرده، نه راهی حجازیم

ساقی از آن خُمِ پنهان که ز بیگانه نهان است
بـــــاده در ســـاغـــــر ما ریز که ما محرم رازیم