عید نوروز
کد : 3704
|
تاریخ : 03 اردیبهشت 1402
عید نوروز
باد نوروز وزیده است به کوه و صحرا |
|
جامه عید بپوشند، چه شاه و چه گدا |
بلبل باغ جنان را نبود راه به دوست |
|
نازم آن مُطربِ مجلس که بود قبلهنما |
صوفی و عارف از این بادیه دور افتادند |
|
جام میگیر ز مُطرب، که روی سوی صفا |
همه در عید به صحرا و گُلستان بروند |
|
منِ سرمست ز میخانه کُنم رو به خُدا |
عید نوروز مُبارک به غنی و دَرویش |
|
یار دلدار! ز بُتخانه دری را بگشا |
گر مرا رَه به در پیر خرابات دهی |
|
به سر و جان بهسویش راهنوردم، نه به پا |
سالها در صفِ ارباب عمائم بودم |
|
تا به دلدار رسیدم، نکُنم باز خطا |
|
دیوان امام، ص: 40
انتهای پیام /*