لیله القدر

کد : 3650 | تاریخ : 23 اردیبهشت 1399

«لیلة القدر» لیله ای است که حق تعالی به حسب جمیع شئون‏‎ ‎‏واحدیّت جمع اسما و صفات، که حقیقت اسم اعظم است، در آن‏‎ ‎‏محتجب باشد؛ و آن تعیّن و بنیۀ ولیّ کامل است که در زمان رسول‏‎ ‎‏خدا آن سـرور، پس از آن ائمـه هدی، واحداً بَعْدَ واحدٍ‏‎ ‎‏می باشند.( آداب الصلوة—344 -345‏)‏

‏ ‏

‏‏این ادعیه در ماه مبارک رجب و خصوصاً در ماه مبارک شعبان‏‎ ‎‏اینها مقدمه و آرایشی است که انسان به حسب قلب خودش‏‎ ‎‏می کند برای اینکه مهیا بشود برود مهمانی؛ مهمانی خدا،‏‎ ‎‏مهمانی ای که در آنجا سفره ای که پهن کرده است، قرآن مجید‏‎ ‎‏است و محلی که در آنجا ضیافت می کند مهمش «لیلة القدر» است‏‎ ‎‏و ضیافتی که می کند ضیافت تنزیهی و ضیافت اثباتی و تعلیمی‏‎ ‎‏[‏‏است‏‏]‏‏. نفوس را از روز اول ماه مبارک رمضان به روزه، به‏‎ ‎‏مجاهده، به ادعیه مهیا می کند تا برسند به آن سفره ای که از آن باید‏‎ ‎‏استفاده کنند و آن «لیلة القدر» است که قرآن در آن نازل شده‏‎ ‎‏است.( صحیفه امام ج13ص33‏)‏

‏‏

‏‏«لیلة القدر» را که قرآن در آن نازل شده است، همۀ سعادت عالَم‏‎ ‎‏در آن شب نازل شده است و از این جهت، از همۀ شبهای عالَم‏‏‎ ‏‏بالاتر است.( صحیفه امام ج13ص 36)‏

 

نفوس را از روز اول ماه مبارک رمضان به روزه، به ‏مجاهده، به ادعیه مهیا می‏کند تا برسند به آن سفره ‏ای که از آن باید استفاده کنند و آن «لیلة القدر» است...   صحیفه امام؛ ج 13، ص 33

 

این ادعیه در ماه مبارک رجب و خصوصاً در ماه مبارک شعبان ‏اینها مقدمه و آرایشی است که انسان به حسب قلب خودش ‏می‏ کند برای اینکه مهیا بشود برود مهمانی؛ مهمانی خدا، مهمانی‏ ای که در آنجا سفره‏ای که پهن کرده است، قرآن مجید است و محلی که در آنجا ضیافت می ‏کند مهمش «لیلة القدر» است‏ و ضیافتی که می‏ کند ضیافت تنزیهی و ضیافت اثباتی و تعلیمی [است‏]. نفوس را از روز اول ماه مبارک رمضان به روزه، به‏ مجاهده، به ادعیه مهیا می‏ کند تا برسند به آن سفره‏ای که از آن باید استفاده کنند و آن «لیلة القدر» است که قرآن در آن نازل شده ‏است.

صحیفه امام؛ ج 13، ص 33                                                                                   

در شب قدر، مسلمانان با شب زنده داری و مناجات خود از قید بندگی ‎ ‌‏غیرخدای تعالی که شیاطین جن و انسند، رها شده و به عبودیت خداوند در می آیند.                            صحیفه امام؛ ج 15، ص 59

در ماه مبارک رمضان قضیه ‏ای اتفاق افتاد که ابعاد آن قضیه و ماهیت آن قضیه در ابهام الی الابد مانده است برای امثال ماها و آن نزول قرآن است. نزول قرآن بر قلب رسول اللَّه در لیلة القدر، کیفیت نزول قرآن و قضیه چه بوده است و روح الأمین در قلب آن حضرت قرآن را نازل کرده است و از طرفی خدا انْزَلْناهُ فِی لَیْلَةِ الْقَدْرِ این نزول قرآن در قلب پیغمبر در لیلة القدر کیفیتش چیست؟ باید بگویم غیر از خود رسول اکرم و آنهایی که در دامن رسول اکرم بزرگ شدند و مورد عنایت خدای تبارک و تعالی، عنایات خاص او بودند، برای دیگران مطلقاً در حجاب ابهام است که مسأله تنزّل چی است، نزول در قلب چی است، روح الامین چی است، کیفیت وارد شدن روح الامین با قرآن در قلب رسول اللَّه‏ چی است، «لَیْلَةِ الْقَدْرِ» چی است؟ اینها مسائلی است که به نظر سطحی یک مطالب آسانی است، و گاهی هم یک حرف هایی گفته شده است؛ لکن به شما عرض کنم کیفیت نزول قرآن در ابهام باقی مانده است برای امثال ما، و کیفیت نزول ملائکة اللَّه در لیلة القدر و ماهیت لیلة القدر.

(صحیفه امام، ج‏17، ص: 489 و 490)


قرآن را متنزل کرده است در ماه رمضان. قرآن نازله‏ای است که پس از عبور از حجابهای نور، وارد شده است در ماه مبارک رمضان، آن هم بر قلب مبارک رسول خدا، و از آن جا باز متنزل شده است تا رسیده است به آن جایی که با زبان گفته می‏شود. (صحیفه امام؛ ج 18، ص 498)

ماه مبارک رمضان که ماه مبارک است ممکن است برای این باشد که ماهی است که ولی اعظم؛ یعنی رسول خدا واصل شده است و بعد از وصول، ملائکه را و قرآن را نازل کرده است. به قدرت او ملائکه نازل می‏شوند؛ به قدرت ولی اعظم است که قرآن نازل می‏شود و ملائک نازل می‏شوند. ولیّ‏اعظم، به حقیقت قرآن می‏رسد در ماه مبارک و شب قدر، و پس از رسیدن، متنزل می‏کند به وسیلۀ ملائکه ـ که همه تابع او هستند ـ قرآن شریف را، تا به حدی که برای مردم بگوید. (صحیفه امام؛ ج 19، ص 285)


ماه رمضان مبارک است؛ برای اینکه نزول وحی در او شده است یا به عبارت دیگر، معنویت رسول خدا وحی را نازل کرده است. (صحیفه امام؛ ج 20، ص 248)



در این ماه عزیز معظم و فرق بکنیم. در این ماه فرق داشته باشیم با سایر ماهها و دنبال این باشیم که ان شاء اللَّه «لیلة القدر» را دریابیم، برکات «لیلة القدر» را که قرآن در آن نازل شده است، همه سعادت عالَم در آن شب نازل شده است و از این جهت، از همه شبهای عالَم بالاتر است، این را بتوانیم ادراک بکنیم، درک بکنیم.(صحیفه امام؛ ج 13، ص 36)


خدای تبارک و تعالی به واسطۀ سعۀ رحمت بر بندگان، این کتاب شریف را از مقام قرب و قدس خود نازل فرموده و به حسب تناسب عوالم تنزّل داده تا به این عالم ظلمانی و سجن طبیعت رسیده و به کسوۀ الفاظ و صورت حروف درآمده. (آداب الصلوة؛ ص 184)


در کیفیّت نزول قرآن در حدیث است که: جملةً واحده در «بیت‏المعمور»، و در ظرف بیست‏ و‏ سه سال بر رسول خدا وارد شده. و ورود در «بیت المعمور» نیز نزول بر رسول خداست.

(آداب الصلوة؛ ص 343)

انتهای پیام /*