وقایع و حوادث روز های منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی 9 بهمن 1357

بختیار در مصاحبه‌ای مطبوعاتی اعلام کرد: « به پاریس نخواهد رفت و فرودگاه مهرآباد تا چند ساعت دیگر باز خواهد شد و در راه ورود حضرت آیت الله العظمی خمینی(ره) به کشور مانعی نیست... من به هیچ وجه استعفا نمی‌دهم و به هر کاری دست می زنم تا جنگ مسلحانه روی ندهد، وحدت، استقلال و تمامیت ایران از خمینی و شاه مهم‌تر است...»

امام خمینی(ره) طی پیامی در پاریس فرمودند:
خائن اصلی را با خفت‏ بیرون‏ کردید، همت کنید و این تتمه که حُشاشه‏ ای بیش نیستند از صحنه خارج کنید. خداوند با شماست.

اکنون بر جمیع جناحهای ملی و دولتی است که چون گذشته دولت غیر قانونی را محکوم کنند و اطاعت از آن نکنند که اطاعت طاغوت حرام و مخالف رضای خداست. من از طبقه شریف ارتش که دستشان به خون جوانان آلوده نشده است می‏خواهم که ننگ اطاعت از جنایتکاران را تحمل نکنند و با قاطعیت آنان را از مقابله با ملت بازدارند. ملت از خود شماست، برای منافع اجانب برادرکشی نکنید و با پشتیبانی از اسلام و ملت، نام خود را در تاریخ جاوید کنید.

امام خمینی در اولین فرصت وارد می شود.

امام خمینی ،دولت مانع ورود من می شود.

تهران غرق در آتش و خون.

بانک ها برای یک هفته تعطیل شدند.

سرگرد آمریکایی در فرمانیه ترور شد.

انقلاب متوقف نمی شود.

بختیار: دولت من بیش از سه هفته عمر ندارد.

تحصن روحانیون در مسجد دانشگاه تهران.

شاه از کارتر شکایت دارد.

ناصر قشقایی: من دیگر خان نیستم.

شاه دچار افسردگی شدید روحی شده است

امام خمینی(ره) اعلام کردند: «اگر ارتش کنار بکشد، آرامش تضمین می شود. محافظ من خداست و حفظ و امنیت با مردم است.»

تظاهرات مردم خشمگین تهران ، امروز به اوج رسید. مردم با سنگر بندی یا پناه گرفتن در کنار دیوارها با سربازان به زد و خورد پرداختند.

حضور دانش‌آموزان در نبردهای خیابانی چشمگیر شد. تعداد کشته شدگان از پنجاه نفر گذشت و بیش از دویست نفر مجروح شدند.