وقایع و حوادث روز های منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی 7 بهمن 57
تحصن روحانیون در دانشگاه تهران به دلیل ممانعت از ورود امام
روحانیون در دانشگاه تهران تحصن کردند؛ این اقدام روحانیون به دلیل اعتراض به جلوگیری از ورود امام به میهن بود.
هفتم بهمن‌ماه سال 57 مصادف بود با سالروز رحلت پیامبر مکرم اسلام(ص) و شهادت امام حسن مجتبی(ع)؛ به همین مناسبت مردم با راه‌اندازی تظاهرات در سراسر کشور خواستار بازشدن فرودگاه مهرآباد برای ورود امام خمینی(س) شدند.
بختیار اعلام کرد برای ملاقات با آیت‌الله خمینی اگر لازم باشد به پاریس خواهد رفت.
امام(س) در پاسخ، دولت بختیار را غیرقانونی دانستند و تأکید کردند: بختیار تا استعفا ندهد ملاقاتی در کار نیست.
پرواز هواپیمای حامل حضرت امام خمینی(س) به دلیل بسته بودن فرودگاه‌های ایران به تأخیر افتاد.
از سوی استقبال ، بهشت زهرا برای سخنرانی و مدرسه‌ی رفاه برای اقامت امام خمینی (ره) آماده شده بود.
مقصد راهپیمایی ها از میدان آزادی به بهشت زهرا(س) تغییر کرد .
تمام مرخصی‌های ارتش لغو شده و تمام نیروهای نظامی به صورت آماده باش در آمدند.
دولت هشدار داد هرگونه تظاهرات ضد دولتی را سرکوب خواهد کرد.در غروب این روز، اعلامیه ای از سوی بختیار از رادیو و تلویزیون پخش شد:
« ...من به عنوان یک ایرانی وطن دوست که خود را جزء کوچکی از نهضت و قیام عظیم ملی و اسلامی می دانم و اعتقاد صادقانه دارم که رهبری و زعامت آیت الله العظمی خمینی(ره) و رأی ایشان می تواند راهگشای مشکلات امروز ی ما و ضامن ثبات و امنیت کشور باشد، تصمیم گرفته ام ظرف 48 ساعت آینده شخصاً به پاریس سفر کرده ، به زیارت معظم له نایل آیم و با گزارش اوضاع فعلی کشور و اقدامات خود ضمن درک فیض، درباره آینده کشور کسب تکلیف کنم.»پس از قرائت این اعلامیه از رادیو در ساعت چهار صبح ، آیت الله شهید دکتر بهشتی با روزنامه های صبح تماس گرفته و متن پیام امام را در این باره برای چاپ در اختیار آنان گذاردند:
« آنچه ذکر شده است که شاپور بختیار را با سمت نخست وزیری ، من می پذیرم دروغ است بلکه تا استعفا ندهد او را نمی پذیرم چون او را قانونی نمی دانم. من با بختیار تفاهمی نکرده ام و آنچه سابق گفته است گفت و گو بین من او بوده ، دروغ محض است.»