وقایع و بیانات و رخدادهای حیات پر برکت حضرت امام خمینی (س) 30 شهریور ماه

کد : 3396 | تاریخ : 30 شهریور 1398

پیام [به اتحادیه انجمن   های اسلامی دانشجویان اروپا (مقاومت مردم و نوید پیروزی)] 30 شهریور54

نامه [به خانم زهرا مصطفوی (خانوادگی)] 30 شهریور54

نامه [به آقای قمی به مناسبت آزادی ایشان از زندان   ]30 شهریور 57

حکم [عفو جمعی از زندانیان به رئیس دیوان عالی کشور] 30 شهریور62

سخنرانی [در جمع متخصصان و کارگران مهارکننده چاه نفت نوروز (اتکا به خدا)] 30 شهریور62                

پیام [به اتحادیه انجمن   های اسلامی دانشجویان اروپا (مقاومت مردم و نوید پیروزی)]

زمان: 30 شهریور 1354/ 14 رمضان 1395

مکان: نجف  

موضوع: مقاومت اقشار مردم- نوید موفقیتهای آینده  

مناسبت: یازدهمین نشست اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان در اروپا

مخاطب: اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان در اروپا

بسم اللَّه الرحمن الرحیم  

14شهر رمضان المبارک 95

خدمت اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان در اروپا- ایدهم اللَّه تعالی  

پس از اهدای سلام و تحیت، شماره بیست مکتب مبارز و مرقوم هیأت مدیره را ملاحظه نمودم. هجوم ناراحتیها و تراکم نگرانیهای ناشی از وضع رقتبار مسلمین- عموماً- و ملت عزیز ایران- خصوصاً- و عدم توجه مقامات مسئول به مصالح مسلمین و رفتار وحشیانه دستگاه ظلم با ملت ایران و خصوصْ علما و محصلین حوزه   های علمیه و جوانان غیور دانشگاهی، تاب و توان را می   برد و انسان آگاه را در تحت فشار خُرد می   کند، اگر نباشد امیدها و نویدهایی؛ و با خواست خداوند متعال نویدهایی در کار است که امید را به آتیه نزدیکی تقویت می   کند. طبیعی ساختمان بشری است که هر چه ستمکاری و ظلم و بی   عدالتی در جامعه و ملتی اوج گیرد، به همان نسبت قوه مقاومت در ملت رشد می   کند. شاهد زنده، اوضاع اخیر ایران است.

شاه با تمام دستگاه عریض پلیسی دست و پا می   زند که ملت را سرکوب کند تا با دل راحت به خدمت خود به اجانب ادامه دهد، و به خیانتهایی که به ملت مُسْلم و به اسلام می   کند- گاه از ناحیه وام دادن و گاه وام گرفتن و گاه اسلحه سرسام آور خریدن و  پایگاههای نظامی برای اجانب درست کردن- سرپوش نهد، در هر صحنه   سازی مواجه با مخالفت و مقاومت ملت می   شود. حزب تحمیلی بی   سابقه در تمام دنیا آن چنان با مخالفت ملت مواجه شد و شاه را مفتضح کرد که برای سرپوشی آن به هر وسیله متشبث می   شود که اذهان را منصرف کند ولی فایده ندارد. در شهر تهران، که گفته می   شود سه و چند میلیون نفوس دارد، با تمام وسایل تبلیغاتی و پلیس و انواع تشبثات و ارعاب و تهدیدها- به حَسَب آنچه به ما رسیده- نتوانستند بیش از دویست هزار در شرکت در انتخابات بتراشند؛ و در شهر دویست هزار نفری قم بیش از چهار هزار نفر نتوانستند به طور تحمیل وارد کنند.

این حس مقاومت که در حال رشد است نوید پیروزی حتمی است. تظاهرات بی   سابقه مدارس دینی و دانشگاههای سراسر ایران- به حَسَب اعتراف شاه- برای بزرگداشت 15 خرداد، که شاه را دچار هیجان و سرگیجه نمود، بروز رشد ملت و عکس العمل فشار و اختناق است. نزدیک شدن مدارس قدیم و دانشگاهها و پیوستن جبهه   های قدیم و جدید و نیز پیوستن اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان اروپا و امریکا واکنش اوج بی   فرهنگی و بی   عدالتی دستگاه است. و من امیدوارم که اتحادیه اروپا و امریکا به سایر دانشجویان که در ممالک دیگر از قبیل هند و پاکستان و بلاد عربی و غیرها به سر می   برند بپیوندند و دامنه فعالیت خود را توسعه دهند؛ و کوشش کنند اسلام و عدالت اسلامی را به همه طبقات برسانند تا اشتباهاتی که در طول چند قرن پیش آمده و چهره نورانی اسلام را به دست عمال استعمار پوشانیده است بزدایند.

از خداوند تعالی توفیق کافّه مسلمانان و خصوص طبقه جوان را در محو استعمار و عمال خائن آن خواستارم. و السلام علیکم و رحمة اللَّه.

روح اللَّه الموسوی الخمینی   

صحیفه امام، ج   3، ص: 110-111

                     

نامه [به خانم زهرا مصطفوی (خانوادگی)]

زمان: 30 شهریور 1354/ 14 رمضان 1395

مکان: نجف  

موضوع: خانوادگی، اعلام سلامتی  

مخاطب: مصطفوی، زهرا

بسمه تعالی  

14 شهر صیام 95

عزیزم  

مرقوم شریف واصل، از سلامت شماها مسروریم. ان شاء اللَّه تعالی همیشه خوش و خرم باشید. ماها بحمد اللَّه سلامت هستیم؛ از سلامت خودتان همیشه مطلعم کنید. در این ماه مبارک امید است موفق به عبادتها شده باشید. خدمت جناب آقای بروجردی  سلام برسانید. نورچشمان را دعا می   کنم. و السلام علیک.

پدرت  

صحیفه امام، ج   3، ص: 112

نامه [به آقای قمی به مناسبت آزادی ایشان از زندان   ]

زمان: 30 شهریور 1357/ 18 شوال 1398

مکان: نجف  

موضوع: آزادی آقای قمی از زندان- حکومت نظامی و سرنیزه  

مخاطب: قمی،- مشهد

بسم اللَّه الرحمن الرحیم  

حضرت آیت اللَّه آقای قمی- دامت برکاته  

آزادی جنابعالی پس از دوازده سال زندان غیر قانونی و غیر انسانی به جُرم حقگویی و حق طلبی موجب مسرت گردید. کشتار بی   رحمانه ماههای اخیر، خصوصاً کشتار بیشماری از فرزندان اسلام که تعداد کشته   شدگان را بیش از چهار هزار نفر نقل می   کنند، یکی دیگر از نمونه   های آزادی و تمدن بزرگ و آشتی دولت شاه است. تا برقراری این رژیم منحط، امید آزادیْ پوچ و ستمکاری و خیانت ادامه دارد. شعار مردم مسلمان ایران باید قطع ید اجانب و عمال خائن آنان که در رأس آن شاه است باشد. اکنون که شاه با قدرت کوبنده ملت مواجه است و ناچار است که با حکومت نظامی و سرنیزه به حیات غیر قانونی خود ادامه دهد، برای اغفال مردم، تظاهر به دلسوزی برای زلزله   زدگانی می   کند که به هیچ وجه در محیطی که زلزله   خیز است هیچ گونه اقدامی برای حفظ جان مردم محروم از او صورت نگرفته است. اکنون که شاه، ملت را از هستی ساقط و هر چند گاه دست به قتل عامی تازه می   زند، برای زلزله   زدگان دلسوزی می   کند که خود در اثر بی   توجهی در امور خانه   سازی، خانه   های آنان را بر سر مردمش خراب کرده است. شما خود می   دانید و بدان معتقدید و همه باید بدانند که ملت ایران شاه را نمی   خواهد و هر کس که شاه و سلطنت او را بخواهد خائن است. از خداوند تعالی سلامت جنابعالی و عظمت اسلام و مسلمین و قطع ایادی اجانب را خواهانم. و السلام علیکم و رحمة اللَّه.

روح اللَّه الموسوی الخمینی  

صحیفه امام، ج   3، ص: 478

                       

حکم [عفو جمعی از زندانیان به رئیس دیوان عالی کشور]

زمان: 30 شهریور 1362/ 13 ذی الحجه 1403

مکان: تهران، جماران  

موضوع: عفو زندانیان  

مناسبت: عید سعید قربان  

مخاطب: موسوی اردبیلی، سید عبد الکریم (رئیس دیوان عالی کشور)

 [بسمه تعالی. حضرت آیت اللَّه العظمی امام خمینی، رهبر کبیر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران- مدّ ظله العالی  

احتراماً، لیست 53 نفر از محکومین دادگستری و 124 نفر از محکومین دادسرای انقلاب اسلامی که به مناسبت عید سعید قربان مورد عفو و تخفیف در مجازات قرار گرفته و همچنین تعداد 395 نفر از محکومین دادسرای انقلاب اسلامی مربوط به بخشنامه شماره 15595/ 1- 29/ 3/ 62 مورد عفو کامل قرار گرفته   اند به حضور مبارک تقدیم می   گردد.

عبد الکریم موسوی اردبیلی   ].

بسمه تعالی  

موافقت می   شود.

- 30/ 6/ 62

روح اللَّه الموسوی الخمینی

صحیفه امام، ج   18، ص: 138


                    

سخنرانی [در جمع متخصصان و کارگران مهارکننده چاه نفت نوروز (اتکا به خدا)]

زمان: صبح 30 شهریور 1362/ 13 ذی الحجه 1403

مکان: تهران، جماران  

موضوع: مقاومت و تسلیم ناپذیری ملت ایران در مقابل امریکا

حضار: خامنه   ای، سید علی (رئیس جمهور)- غرضی (وزیر نفت)- متخصصان و کارگران مهارکننده چاه نوروز

بسم اللَّه الرحمن الرحیم  

من بسیار خوشحال هستم از اینکه این برادرهای عزیز را امروز می   بینم و برای ما سرافرازی ایجاد کردند و مسأله، بُعد معنویش اهمیتش بسیار بیشتر از بُعد مادیش است.

بُعد مادیش، خوب یک مقداری نفت می   رفته و الحمد للَّه جلوگیری کردند. اما بُعد معنوی همان است که شما اشاره کردید که اینها ماها را همیشه با این مسائل می   ترسانند. دست به آن نزنید که نخواهد شد، غیر از امریکا این کار نمی   تواند بکند، غیر از فرانسه و نمی   دانم چی نمی   توانند بکنند. در صورتی که ثابت کردند جوان   های ما و کارمندهای ما و همه اشخاصی که در این امور مربوط هستند، به اینکه نه، آن کارهایی که آنها ممتنع می   دانند، اینجا ممکن است و ما باید این را راهی باز کنیم برای کارهای بزرگتر، نترسیم از مطلب که ما نمی   توانیم بکنیم. نخیر، می   توانیم بکنیم.

خوب، یک همچو مطلبی که من دیشب فیلمش را آوردند دیدم، البته من درست نمی   توانم بفهمم مسائل را، اما سختی و مشکلی   اش را فهمیدم که این کار با چه سختی انجام گرفته، با چه مشکلی انجام گرفته است. و همان طوری که گفته شده است، این را آن طور نمایش داده بودند که غیر از یک امریکا و امثال او از آنها نمی   آید این کار را بکنند.و با این می   خواستند که ما را به یک نحوی گرایش بدهند به آن طرف. و این باید به دولت   های کشورهای اسلامی و خصوصاً به این خلیجی   ها تذکر داده بشود که شما خودتان برخیزید از جا. این قدر خودتان را اسیر این قدرت   های بزرگ نکنید. شما خودتان می   توانید کار بکنید. شما خودتان شریان حیات امریکا و امثالش دست شماست، و خودتان می   توانید کار را انجام بدهید.و معنا ندارد که دولت   های اسلامی همه کوشش کنند به اینکه ایران هم باید مثل خود ما باشد و مربوط به امریکا باشد. این کوشش   ها بی   فایده است و ایران دستش را پیش امریکا ان شاء اللَّه تا ابد دراز نمی   کند، و لو اینکه فانی بشود. آنها گمان می   کنند که ما برای- فرض کنید که- یک نفت و یا برای چیزی تسلیم امریکا می   شویم، در صورتی که نه، ما تا فنای خودمان تسلیم دیگر نمی   شویم. می   توانند آنها اگر یک وقتی توانستند البته آن طور که باز آنها خیال می   کنند که می   توانند هر کاری بکنند. باز مسأله آن نیست. اینها امتحانشان را در افغانستان داده   اند. آن شوروی قلدرتر از امریکاست و لو این شیطان   تر است، اینها امتحانشان را آنجا دادند و دیدند چه. خود امریکا هم در جاهای دیگری- عرض شود- در ویتنام و امثال اینها امتحانش را داد. این در صورتی است که فرق   های زیاد است ما بین آنجا و اینجا. آنجا دولتش همراه با امریکا بوده. در افغانستان حزبش موافق با [شوروی   ] بوده، ارتش   اش موافق بوده، همه چیزش موافق بوده. آن چریک   های قدرتمند بودند که مقابل ایستادند و تو دهنی به آنها زدند و الآن هم دارند می   زنند. اینجا بحمد اللَّه همه ملت با هم هستند، کارگرش، کارمندش، زارعش، دولتش، رئیس جمهورش- نمی   دانم- مجلس   اش، همه، همه یکی هستند. ارتش   اش، سپاه پاسدارهایش، بسیج   اش، اینها همه یک موجود الآن هستند، یک ارگان را تشکیل می   دهند با اسماء مختلف. و لهذا می   بینند که این همه چیزهایی که برای ما پیش آوردند، مشکلاتی که برای ما پیش آوردند، خود همین آقایان حل کردند. و مشکلات بعدها هم به دست خود همین آقایان حل می   شود که ما بتوانیم مشکلاتمان را با زحمت خودمان و حفظ شرافت خودمان، خودمان انجام بدهیم.

چرا باید ما دستمان را پیش دیگران دراز کنیم برای این امور؟ باید افکار خودمان را به راه بیندازیم، یعنی همه ایران این کار را بکند. همه دانشگاه   ها، همه کارخانه   ها، همه افکارشان را به کار بیندازند، از آنها می   آید. راه را خدا باز می   کند. ابتدا به نظر آدم می   آید که یک کاری نمی   شود، وقتی که وارد شد کم کم می   بیند نه، خدا راه را باز کرد و شد.خوب یک همچو کاری که این جوان   های عزیز ما کردند، یک کار مهمی بود، کار کوچکی نبود، این کار مهم را همت گماشتند و با همت کار را انجام دادند. کارهای دیگر را هم می   توانند انجام بدهند. و ما باید مأیوس نباشیم. ما باید خودمان را از دیگران، از غیر خدا مأیوس کنیم و بگوییم آنها هیچ، و با اتکاء به خدای تبارک و تعالی و قدرت ملی خودمان، اسلامی خودمان، کارهایمان را پیش ببریم. و پیش می   رود این کارها؛ منتها بعضی   هایش زود پیش می   رود، بعضی   هایشان هم یک قدری دیرتر پیش می   رود. باید ما عزم   مان را جزم کنیم به اینکه نه دستمان را پیش امریکا دراز کنیم نه پیش شوروی و نه پیش دیگران. و باید خیلی آدم متأسف باشد از این دولت   هایی که به اسم اسلام در این اطراف هستند، که همه دارند کوشش می   کنند که اسارت خودشان را تحکیم کنند. نه اینکه اینها نمی   فهمند، بسیاریشان می   فهمند مسأله را که اگر اینها با دولت اسلامی، جمهوری اسلامی، مربوط بشوند، برایشان خوب است. اما یک وسوسه شیطانی در قلب آنها ایجاد کرده   اند که نمی   شود اینها را، با امریکا نمی   شود چه شد. تا همین که سابقاً می   گفتند برای ما که با امریکا اصلًا نمی   شود طرف شد، با شاه هم نمی   شود طرف شد.

خوب، طرف شدند ملت ما و دیدند که می   شود با امریکا، با شوروی، همه را دست   شان را قطع کرد، و دیدند که خبری هم نشد و نخواهد هم شد.و مسأله این طور است که یک ملتی اگر یک چیزی را خواست، نمی   شود تحمیلش کرد. می   شود تحمیل به یک گروهی، یک حزبی، نمی   دانم یک چیزهایی کرد، اما به یک ملت نمی   شود یک چیزی را تحمیل کرد. ملت وقتی بنا شد، همه   شان را در یک راه می   روند، نمی   شود دیگر این را از این راه منصرفش کرد. با قدرت نمی   شود ملت را از آن طریقی که دارد منصرف کرد. ممکن است که یک وقت فرض کنید یک قدرت   هایی سرکوب کنند یک ملتی را، لکن نمی   شود تا آخر برود، در بین راه فلج می   شود. بحمد اللَّه مملکت ما جوری است که از اول هم نمی   توانند، نه اینکه بیایند و بین راه، ان شاء اللَّه از اول هم نمی   توانند. و ما به خدا متکی هستیم؛ و خداوند ان شاء اللَّه همه جوان   های ما را حفظ کند و دولت ما را، ملت ما را همه را حفظ کند. و باید من واقعاً تشکر کنم از شما جوان   های عزیز که بعد معنویش بسیار زیاد است برای اسلام و برای ایران، شما محقق کردید، و خداوند به شما اجر مجاهدین را ان شاء اللَّه عنایت کند.

و السلام علیکم و رحمة اللَّه.                         

صحیفه امام، ج   18، ص: 139-142

 


                  

انتهای پیام /*