وقایع و بیانات و رخدادهای حیات پر برکت حضرت امام خمینی (س) 24 شهریور ماه
کد : 3385
|
تاریخ : 24 شهریور 1398
سخنرانی [در جمع اساتید و رؤسای آموزش و پرورش فارس (پرهیز از اختلافات)] 24 شهریور58
سخنرانی [در جمع هیأت فلسطینی (منشأ گرفتاری مسلمین)] 24 شهریور58
حکم [عفو جمعی از زندانیان به رئیس دیوان عالی کشور] 24 شهریور60
سخنرانی [در جمع اساتید و رؤسای آموزش و پرورش فارس (پرهیز از اختلافات)]
زمان: 24 شهریور 1358/ 23 شوال 1399
مکان: قم
موضوع: پرهیز از اختلافات و مقابله منطقی با اخلالگران
حضار: استادان دانشگاه شیراز و رؤسای آموزش و پرورش استان فارس
بسم اللَّه الرحمن الرحیم
این نهضت تمام بشود و دسته هایی در دبیرستانها و در دانشگاهها، خصوصاً دانشگاهها، در هر جایی- که محل آموزش و پرورش و اینها است- یک دسته هایی البته خواهند مزاحمت ایجاد کرد و از تهران و از جاهای دیگر هم مراجعه شده راجع به اینکه باید چه بکنیم. آنها در فکر هستند که یک طرحی بدهند، لکن مهم این است که اینها در این جمعیتی که اخلالگرند در اقلیت واقعند. اکثر که این طور نیستند که اخلالگر باشند و این جمعیتِ اکثر باید از اختلافاتی که خودشان اگر در بینشان هست، دست بردارند و با اجتماع خودشان بدون اینکه یک درگیری، یک اختلاف عملی بشود، با اجتماع خودشان اینها را از صحنه خارج کنند که نتوانند آنها فعالیت بکنند. مهم این است که خود کسانی که در دانشگاهها هستند، در مواردی هستند که آموزش و پرورش هست در آن، چه اساتید و چه جوانهایی که آنجا هستند، اینها خودشان به طور معقولی جلوگیری بکنند، چون اینها حرفی ندارند. اخلالگرها حرفی ندارند، همان فقط میخواهند اخلال کنند. اگر هر کدام [مدعی] شد جلویش بروند بگویند خوب شما چه حرفی دارید؟ حرفت را بزن. خواهید فهمید که حرف ندارند. فقط حرف همه شان این است که اخلال کنند، نگذارند یک کاری انجام بگیرد و این مهمش دست خود دانشگاهیها و دانشسراها و خود اساتید و غیر اساتید هست که در این امر کمک کنند. ما هم ان شاء اللَّه یک اقدامی میکنیم و دولت هم بنا دارد که یک کارهایی بکند من اینها را نگاه. میکنم ببینم اینها چه هست و باید چه کرد.
یکی از حضار ما میگوییم اگر حقوق متقابل شاگرد و معلم- که تقریباً ده میلیون نفر در سطح سرتاسر مملکت میشوند- از لحاظ اسلام برای ما روشن بشود، هر کس- چه دانش آموز و چه معلم- خواست از این مسیر منحرف بشود، ما شدیداً در مقابلش میایستیم. یعنی اگر حقوق متقابل دانش آموز و معلم از دیدگاه اسلام برای ما روشن بشود که لطف بکنید پیامی در این زمینه بفرستید، هر کس خواست از این مسیر منحرف بشود ....].
من هم میخواهم شما را مستعد این بکنم که اگر ما یکوقتی یک چیزی نوشتیم و منتشر کردیم؛ شما مستعد باشید که مهم خود شما هستید. ما نصیحت میکنیم آنها را، و اگر چنانچه خدای نخواسته یکوقتی دیدیم که توطئه میکنند، یک جور دیگر با آنها رفتار میکنیم، لکن مهم این است که در دانشگاهها خود آقایان، خود دانشجوها، خود معلمین، خود دکترها، اینهایی که هستند، در آنجا خودشان با هم دیگر اختلاف نداشته باشند. در هر جایی اگر چنانچه خود جمعیتی که همه اسلامیاند و اکثریت هم این طور هستند و منحرفین در اقلیت واقع شدهاند، بین خودشان اگر چنانچه اختلافی نباشد، آنها را زود از بین میبرند. عمده این است که گاهی بین خودشان اختلاف است. اختلاف بین خودشان اسباب این میشود که آنها نفوذ کنند و نگذارند کاری انجام بگیرد. شما سعی کنید در اینکه بین خود، در هر مدرسهای یا در هر دانشگاهی، بین خود جمعیتهای متعهد و مسْلم، دیگر اختلاف نباشد؛ گروه گروه نشوند که هر کدام یک چیزی بشوند. گروه هستند، اما در اصل مطلب که باید تحصیل بشود، باید موازین، موازین اسلامی باشد. باید اخلاق و عرض کنم اینها تهذیب بشود. اینها در یک مسائل مشترکی با هم باشند، حالا به هر حال یک اختلاف سلیقهای هم دارند؛ خارج از این باشد که همه با هم باید جلوی یک مفسدهای را بگیرند.
این مَثَل را برایتان عرض کنم؛ این بختیاریها، که آن وقت خیلی هم قدرتمند بودند، اینها دو طایفه بودند، من میدانستم این را، یک طایفه ایلخانی بودند و یک جمعیتی داشتند، یک طایفه هم حاجی ایلخانیها بودند و آنها هم یک جمعیتی داشتند. اینها هم غالباً با هم بد بودند؛ مخالف بودند. من شنیدهام که اگر یک دشمنی برای یکی از اینها پیدا میشد، این دو جنبه [و] جهت مخالف با هم مجتمع میشدند، این دشمنها را بیرون میکردند. بعد که آن بیرون میرفت، بر میگشتند به حال اختلاف خودشان.
یک مسأله عقلایی است که شما وقتی که همهتان مسلمان هستید، همهتان بنا دارید که این نهضت ان شاء اللَّه اسلامی پیش برود، اکثریت با شماست، یعنی یک اکثریت قاطع با شماست، لکن اختلافات اسباب این نشود که حتی اختلاف با هم داشته باشید در مقابل آنها، اگر متحد در مقابل آن تیپی که دشمن اصل انقلاب و دشمن اصل اسلام است، در مقابل آنها مجتمع باشید، آنها هیچ کاری از آنها دیگر بر نمیآید. ولی مهم این است که با هم اجتماع داشته باشید، خودتان با هم اجتماع داشته باشید. آنها را هم بتوانید نصیحتشان کنید؛ بتوانید وادارشان کنید که ساکت باشند. اگر نتوانستید و نکردند؛ البته یک طور دیگری با آنها عمل میشود.
[در اینجا یکی از حاضرین در مورد نقش تفرقهانگیز روحانینماها مطالبی بیان داشت.].
امام: خوب، حالا آن هم، آن هم یک دردی است که آن هم ان شاء اللَّه خداوند هدایتشان کند.
صحیفه امام، ج9، ص: 543-545
سخنرانی [در جمع هیأت فلسطینی (منشأ گرفتاری مسلمین)]
زمان: 24 شهریور 1358/ 23 شوال 1399
مکان: قم
موضوع: منشأ گرفتاری مسلمین
حضار: هیأت فلسطینی از سوی یاسر عرفات
بسم اللَّه الرحمن الرحیم
گرچه این مصیبت برای ما ناگوار و سنگین بود، لکن ما باید در مقابل مصیبتها و مشکلات مقاوم باشیم و با مقاومت ان شاء اللَّه مشکلات را رفع کنیم. و من از خداوند میخواهم که برای ما حس مقاومت عنایت کند و همین طور برای برادران ما در فلسطین و در لبنان؛ با همه مصیبتهایی که مواجه هستند، امیدواریم که با مقاومتی که آقایان دارند و ابو عمار دارد به مشکلات فایق بشوند و امور مسلمین ان شاء اللَّه اصلاح بشود.
سلام و تحیت من را به ابو عمار برسانید و از قول من به ایشان بگویید که مشکلات شما مشکلات ماست؛ چنانکه مشکلات ما مشکلات شماست. و مسلمین باید ید واحده باشند بر ضد همه ستمگران. و امیدوارم که با وحدت کلمه بین ما و شما که بحمد اللَّه حاصل است و با وحدت کلمه بین سایر قشرهای مسْلم و خصوصاً دولتهای اسلامی، موجب بشود که گرفتاریهای ما و گرفتاریهای شما و گرفتاری سایر مسلمین رفع بشود.
ما میدانیم و مسلمین هم، بلکه مهم دولتهای اسلامی هم، همه میدانند که آنچه به ما میرسد و رسیده است از دو مشکل است: یکی مشکله بین خود دولتهاست، که مع الأسف تا کنون نتوانستهاند این مشکل را حل بکنند و آن مشکل؛ اختلافات بین خودشان است و آنکه میدانند منشأ همه گرفتاریهای مسلمین این اختلافات است و ما هم بیش از قریب به بیست سال است که در این موضوع هِی سفارش کردیم، هِی گفتیم، نوشتیم، دعوت کردیم سران دولتها را بر این اتحاد، لکن مع الأسف تا کنون حاصل نشده است. و مشکل دوم؛ مشکل دولتها با ملتهاست که دولتها با ملتها طوری رفتار کردند که ملتها پشتیبان آنها نیستند. مشکلاتی که برای دولتها پیدا میشود و باید به دست ملتها این مشکلات رفع بشود، برای تفاهمی که بین آنها نیست. اگر ملتها دامننزنند به مشکلات دولتها؛ لا اقل بیتفاوت هستند. و من این مطلب را شاید کراراً گفتم که خوب است دولتها از دولت سابق ما و دولت فعلی ما عبرت بگیرند. دولت سابق در رژیم طاغوتی اگر مشکلی برای آن پیدا میشد، ملت یا بر مشکلات او میافزود و یا بیتفاوت بود.
و الآن دولت ما به اعتبار اینکه دولت اسلامی است و بنای اینکه به ملت ستم بکند ندارد، مشکلات او را ملت رفع میکند. شما دیدید که مشکل بزرگی برای ما در کردستان پیدا شد و به مجرد اینکه اعلام شد که یک همچو مشکلی است از تمام ایران ملت پشتیبانی کردند و بنای حرکت به طرف کردستان برای رفع غائله داشتند که ما به واسطه اینکه به زحمت نیفتند و مطمئن بودیم که قوای انتظامی میتواند حل بکند، از آنها خواهش کردیم که صبر داشته باشند. و من میدانم که هر روزی که برای ما مشکلی پیدا بشود، ملت ما در رفع آن کوشش خواهند کرد و اعلام موافقتشان را با ما کردند.
اگر دولتها هم با ملتهای خودشان این طور رفتار کنند، برای مملکتهای اسلامی مشکلی باقی نمیماند و من از خدای تبارک و تعالی میخواهم که ما همه را بیدار کند و این مشکلات رفع بشود تا اینکه از دست جنایتکاران تاریخ، ما مُستَخلَص بشویم.
... و ما دعا میکنیم که خداوند، قضایای فلسطین را حل بکند به طوری که منفعت مسلمین در آن باشد. من از شما و ابو عمار متشکرم. و دعا میکنم به همه شما. و دعا را وظیفه اسلامی میدانم و امیدوارم خداوند حل همه مشکلات را به دست خودش بکند.
و السلام علیکم و رحمة اللَّه و برکاته
صحیفه امام، ج9، ص: 546-547
حکم [عفو جمعی از زندانیان به رئیس دیوان عالی کشور]
زمان: 24 شهریور 1360/ 16 ذی القعدة 1401
مکان: تهران، جماران
موضوع: عفو زندانیان
مخاطب: موسوی اردبیلی، سید عبد الکریم (رئیس دیوان عالی کشور)
[بسمه تعالی. محضر مبارک حضرت آیت اللَّه العظمی امام خمینی- مد ظله
به پیوست صورت اسامی سه نفر از زندانیان که حسب نظر کمیسیون عفو و بخشودگی دادگستری و موافقت دیوان عالی کشور مشمول عفو یا تخفیف در مجازات شدهاند جهت تصویب تقدیم میگردد.
سید عبد الکریم موسوی اردبیلی]
بسمه تعالی
موافقت میشود.
- 24 شهریور 1360
روح اللَّه الموسوی الخمینی
صحیفه امام، ج15، ص: 234
انتهای پیام /*