پرتو خورشید

‏‏مژده ای مُرغ چمن فصل بهٰار آمد باز‏

‏‏موسم می زدن و بوس و کنار آمد باز‏

‏‏وقت پژمُردگی و غمزدگی آخر شد‏

 ‏روز آویختن از دامن یار آمد باز‏

‏‏مُردگی ها و فرو ریختگی ها بشدَند‏ 

 ‏زندگیهٰا بدو صد نقش و نگار آمد باز‏

‏‏زَردی از روی چمن بٰار فرا بست و برفت‏ 

 ‏گُلبن از پرتو خورشید ببار آمد باز‏

‏‏ساقی و میکَده و مُطرب و دست افشانی‏

  ‏بهوای خَم گیسوی نگار آمد باز‏

‏‏گر گُذشتی بدَر مدرسه با شیخ بگو‏ 

 ‏پی تعلیمِ تو آن لاله عذار آمد باز‏

‏‏دکّۀ زُهد ببندید دَر این فصل طَرب‏

‏‏که بگوش دل ما نغمۀ تار آمد باز