خودبینی و خودخواهی

کد : 2476 | تاریخ : 07 بهمن 1399

* تمام فسادهایی که در عالم پیدا میشود،از خودخواهی پیدا می شود .


* تمام مفاسدی که در عالم واقع می شوداز این توجه به خود است .


* مادامی که انسان خودش را می بیند،نمی تواند به آن راهی که راه هدایت است دست پیدا کند .


* هیچ شکی در این نکنید که هر که گفت"من" این"من"شیطان است .


* بدان که رذیله عجب از حب نفس پیدا می شود .


* خود محوری :"من،نه غیر"،این در همه نفوس هست،مگر اینکه تهذیب بشود .


* چه قدر انسان باید جاهل باشد که این چیزها را مقام بداند؛و چه قدر ضعیف النفس باشد که این حکومت      را،حکومت ها را یک مقام بداند .


* بکوشید تا حجاب خودیت را بردارید و جمال جمیل او_جلّ و علا_را ببینید؛آن گاه است که هر مشکلی      آسان و هر رنجی و زحمتی گواراست .


* خود بینی ارث شیطان است .


* تا این خودخواهیها در بشر هست،این جنگ ها و این فسادها و این ظلمهاو ستمگری ها هست .


* اگر_خدای نخواسته_کارها با خودخواهی و غرور همراه شد،مبدأشکست انسان است .


* نمی شود که انسان هم خود پرست باشد و هم خداپرست.نمی شود که انسان هم منافع خودش را ملاحظه         کند  و هم منافع اسلام.باید یکی از این دوتا باشد .


* من اگربرای خودم نسبت به سایر انسانها یک مرتبتی قائل باشم،این انحطاط فکری است،و انحطاط روحی .


* اگر انسان در هر امری که وارد می شود،در آن امر خودخواهی را کنار بگذارد و مصلحت را ملاحظه       بکند،و خدا را ملاحظه بکند هم موفق می شود وهم از خطراتی که بر این خودخواهی [مترتّب ]است در       امان می ماند   .


* نزاع مال خودخواهی است،از نقطه نفس انسان پیدا می شود .


* دو جور تعریف داریم:یک وقت این است که آدم تعریف می کند،می خواهد خودش را نشان بدهد،این ابلیس      است.یک وقت از خودش تعریف می کند برای اینکه هدایت کند دیگران را، این نفس رحمان است .


* هوای نفس انسان می خواهد هرچه بشود بگویدمن کرده ام،و این آثارخودخواهی است؛و اختلافاتی هم که       مشاهده می شود از ضعف ایمان  است .


* هیچ فردی نمی تواند ادعا کند که من نقص،هیچ ندارم.اگر کسی ادعا کرداین را،بزرگترین نقصش همین      ادعاست .


* غرور از پیروزی ها،آفت بزرگی است که شیطان باطنی در بندگان خدا به وجود می آورد،تا آنان را از راه       حق منحرف کند  .


* غرور و غفلت انسان را به تباهی می کشد .


* کبراز اخلاق خاصه شیطان است .


* هر کس جهلش بیشترو عقلش ناقص تراست، کبرش بیشتر است.هر کس علمش بیشتر و روحش بزرگتر      و صدرش منشرحتراست،متواضعتر است .

انتهای پیام /*