* اسلام به زنان آزادی داده است.
* اسلام با آزادی زن نه تنها موافق است، بلکه خود پایه گذار آزادی در تمام ابعاد وجودی زن است.
* تشیع نه تنها زنان را از صحنه زندگی اجتماعی طرد نمی کند، بلکه آنان را در جامعه، در جایگاه رفیع انسانی خود قرار می دهد.
* در نظام اسلامی، زن همان حقوقی را دارد که مرد دارد: حق تحصیل، حق کار، حق مالکیت، حق رأی دادن [و] حق رأی گرفتن.
* از [نظر] حقوق انسانی، تفاوتی بین زن و مرد نیست، زیرا که هر دو انسانند؛ و زن حق دخالت در سرنوشت خویش را همچون مرد دارد.
* زن مانند مرد آزاد است که سرنوشت و فعالیتهای خود را انتخاب کند.
* در نظام اسلامی، زن به عنوان یک انسان می تواند مشارکت فعال با مردان، در بنای جامعه اسلامی داشته باشد.
* اسلام زنها را نجات داده است از آن چیزهایی که در «جاهلیت» بود؛ آن قدری که اسلام به زن خدمت کرده است _ خدا می داند _ به مرد خدمت نکرده است.
* زنان از نظر اسلام نقش حساسی در بنای جامعه اسلامی دارند؛ و اسلام زن را تا حدی ارتقا می دهد که او بتواند مقام انسانی خود را در جامعه بازیابد و از حد «شی ء بودن» بیرون بیاید؛ و متناسب با چنین رشدی می تواند در ساختمان حکومت اسلامی مسئولیتهایی به عهده بگیرد.
* امروز باید خانمها وظایف اجتماعی خودشان را و وظایف دینی خودشان راعمل بکنند؛ و عفت عمومی راحفظ بکنند، و روی آن عفت عمومی کارهای اجتماعی و سیاسی را انحام بدهند.
* آنچه اسلام با آن مخالف است و آن را حرام می داند فساد است، چه از طرف زن باشد وچه از طرف مرد، فرقی نمی کند.ما می خواهیم زنان را از فسادی که آنها را تهدید می کند آزاد سازیم.
* ما می خواهیم زن در مقام والای انسانیت خودش باشد، نه ملعبه باشد.
* اسلام نمی خواهد که زن به عنوان یک شیء و یک عروسک در دست مردان باشد؛ اسلام می خواهد شخصیت زن را حفظ کند، و از او انسانی جدی و کارآمد بسازد.
* اسلام خواسته است که زن و مرد حیثیت انسانی شان محفوظ باشد.
* در اسلام، زن باید حجاب داشته باشد، ولی لازم نیست که چادر باشد، بلکه زن می تواند هر لباسی را که حجابش را به وجود آورد اختیار کند.