انسان شناسی

کد : 2387 | تاریخ : 02 بهمن 1399

* انسان عصاره  همه موجودات عالم  است

* انسان یک موجود  عجیبی است در جمیع طبقات موجودات ومخلوقات باری تعالی ، هیچ موجودی مثل انسان نیست، اعجوبه ای است که از او یک موجود الهی ملکوتی ساخته می شود و یک موجود  جهنمی شیطانی.


* انسان یک اعجوبه ایست که از هر دو طرف غیر متناهی است.از طرف سعادت  غیرمتناهی و از طرف شقاوت غیر متناهی.


* مبدأ همه خطرها برای انسان خود آدم است، و مبدأ اصلاح هم از خود آدم باید شروع شود.


* هراصلاحی نقطه اولش خود انسان است.


* انسان وقتی درست بشود همه چیز درست می شود.


* راه مستقیم الهی است که می تواند انسان را از نقص رو به کمال ببرد.


* انسان تا آخر عمرش هیچگاه از شر شیطان و نفس مأمون نیست.


* گاهی وقتها بلا برای انسان نعمت است، گاهی وقتها نعمت بلاست.


* شکم و نان و آب میزان نیست، عمده شرافت انسانی است.


* شرافت انسانی به این است که در مقابل زور بایستد.


* مگر عزت وشرف و ارزشهای انسانی، گوهرهای گرانبهایی نیستند که اسلاف صالح این مکتب، عمر خود و یاران خود رادر راه حراست و نگهبانی از ان وقف نمودند.


* بزرگتر[ین] چیزی که انسان اگر آن را داشته باشد«کمال بزرگ» دارد این است که حق را برای حق بخواهد.


* به مجرد احراز اشتباه و خطا، از آن برگردید و اقرار به خطا کنید، که آن کمال انسانی است.


* انسان کامل آن است که آن چیزی که از خودش صادر می شود اگر باطل است، دنبال این باشد که اصلاحش بکند ، و ابایی از آن نداشته باشد که اقرار به باطلش  بکند.


* بشر تا در سایه مسلسل و توپ و تانک می خواهد ادامه حیات بدهد نمی تواند  انسان باشد، نمی تواند به مقاصد انسانی برسد.


* طبیعی ساخنتمان بشری است که هر چه ستمکاری و ظلم و بی عدالتی در جامعه و ملتی اوج گیرد، به همان نسبت قوه مقاومت در ملت رشد می کند.


* این چیزی که مطرح است در جنگ عدد نیست، آن چیزی که مطر ح است آن  قدرت فکری انسان است.

انتهای پیام /*