خداشناسی وعبودیت

کد : 2349 | تاریخ : 26 مرداد 1399

*  غیر حق تعالی نور نیست ، همه ظلمتند.

*  ما از خدا هستیم همه . همه عالم از خداست ، جلوۀ خداست، و همه عالم به سوی او برخواهد گشت.

*  تمام مقاصد انبیا برگشتن به یک کلمه  است وآن: معرفت الله .

*   آرمان اصلی وحی این بوده است که برای بشر معرفت ایجاد کند.

*  بیشتر نالۀ اولیا، از درد فراق و جدایی از محبوب است و کرامت او.

*  تمام کمالاتی که برای اولیای خدا و انبیای خدا حاصل شده است از این دل کندن از غیر، و بستن به اوست .

*   آن چیزی که انسان را به ضیافتگاه خدا راه می دهد این است که غیر خدا را کنار بگذارد، و این برای هرکس میسور نیست .

*   خودتان رامتصل کنید به این دریا ، دریای الوهیت ، دریای نبوت ، دریای قرآن کریم.    

*  بدان که شکر نعمتهای ظاهره و باطنه حق تعالی ، یکی از وظایف لازمه عبودیت و بندگی است که هر کسی به قدر مقدور و میسور باید قیام به آن نماید؛ گرچه از عهدۀ شکر حق تعالی ، احدی از مخلوقات بر نمی آید.

*  پر واضح است که تسبیح و تقدیس و ثنای حق تعالی مستلزم علم و معرفت به مقام مقدس حق، و صفات جلال و جمال است ، و بدون هیچ گونه معرفتی و علمی متحقق نشود.

*   از آداب عبودیت این است که جز قدرت حق ، قدرتی را نپذیرند ؛ و جز ثنای حق ، و آن که از اولیای حق است ، ثنای کسی را نگویند.

*  اصل تمجید، برای غیر خدا واقع نمی شود ؛ حتی شما که از یک گل تعریف می کنید، از یک سیب تمجید می کنید ، این تمجید خداست .

  *   مطمئن باشید که اگر کارهایتان از الوهیت سرچشمه نگیرد ، و از وحدت اسلامی بیرون بروید، مخذول می شوید.

*  [اگر] اغراض الهی داشتید، مادی هم دنبالش هست ؛ اما این مادی، دیگر الهی شده است.


*  تشخیص معیار الهی از شیطانی آن است که پس از مراجعه به خود ، بیابد که آنچه که او می خواهد ، نفس عمل است ، گرچه این کار را دیگری انجام دهد .

*  توجه به خدا و هجرت از خود به خدا – که بزرگترین هجرت هاست - ، هجرت از نفس به حق ، و از دنیا به عالم غیب شما را تقویت کرد .

*  پس از اتکال به خداوند ، به قدرت خود که از اوست اعتماد و اتکال داشته باشید .

*  به شما می گویم که از هیچ کس نترسید الاّ خدا ؛ و به هیچ کس امید نبندید الاّ خدای تبارک و تعالی.

*   توجه به غیر خدا ، انسان را به حجابهای ظلمانی و نورانی محجوب می نماید .

*  غفلت از حق کدورت قلب را زیاد کند ، و نفس و شیطان را بر انسان چیره کند ، و مفاسد را روزافزون کند . و تذکر و یادآوری از حق دل را صفا دهد ، و قلب را صیقلی نماید و جلوه گاه محبوب کند ، و روح را تصفیه نماید و خالص کند ؛ و از قید اسارت نفس ، انسان را براند. 


*   و بدان که هیچ آتشی از آتش غضب الهی دردناکتر نیست .


*   همان طور که مکلفیم که خودمان را حفظ کنیم و خارج کنیم از ظلمات به نور، مکلف هستیم دیگران را همین طور دعوت کنیم.

*   ما باید دعوت کنیم و دعوت ما به خود نباشد، دعوت به دنیا نباشد ، دعوت به خدا باشد.

*   درس را برای خدا بخوانید.


*   اگر انسان برای شهوات نفسانیه قیام بکند، و برای خدا نباشد، این، به جایی نمی رسد کارش؛ این، بالاخره فَشَل  می شود کارش. چیزی که برای خدا نیست، دوام نمی تواند داشته باشد.


*   خدا هست؛ غفلت نکنید از او! خدا حاضر است؛ همه ما تحت مراقبت هستیم.


*   مقصد را الهی کنید ، برای خدا قدم بردارید.

*   همه عالم محضر خدا ست؛ هرچه واقع می شود در حضورخداست .


*  همیشه توجه داشته باشید که کارهایتان در محضر خداست ، همه کارها! چشمهایی که به هم می خورد، در محضر خداست؛ زبانهایی که گفتگو می کند ، در محضر خداست؛ و دستهایی که عمل می کند، در محضر خداست؛ و فردا ما جواب باید بدهیم.


*  همه ما در محضر خدا هستیم ، و همه ما خواهیم مرد.

*    باید به قلبتان برسانید که هر کاری  انجام می دهید در محضر خدا هستید .

*   به قلوب محجوب و منکوس خود برسانید که عالم ، از اعلی علّیّین تا اسفل سافلین ، جلوه حق – جلّ و علا – و در قبضه قدرت اوست .


*  نعمتهای خدا امتحان است برای بندگان خدا.

*    آنی که انسان را از تزلزل بیرون می آورد ، آن ، ذکر خداست .

*   به خدا متوجه شو ، تا دلها به تو متوجه شود .

*   صورت عمل میزان نیست ، آن چیزی که میزان است انگیزه عمل است .

*  مکلفی نیست در عالم، که تحت آزمایش خدا و امتحان او نباشد .    

*   هر کس در هر مقامی که هست و هر مسئولیتی که دارد ،‌ همان مقام و مسئولیت ، امتحان اوست .

*  در اسلام معیار ، رضایت خداست ، و نه شخصیتها . ما شخصیتها را با حق می سنجیم و نه حق را با شخصیتها . معیار ، حق و حقیقت است .

*  ما معیارها را باید معیارهای الهی قرار بدهیم .

*  بیدار بشوید ملت! بیدار بشوید دولت! همه بیدار باشید! همه تان در محضر خدا هستید. فردا همه باید حساب پس بدهید .از روی خون شهدای ما نگذرید بدون نظر.و برای مقام دعوا نکنید با هم.


*  عالم محضر خداست؛ در محضر خدا معصیت خدا نکنید .در محضر خدا ، با هم دعوا نکنید سر امور باطل و فانی .برای خدا کار بکنید و برای خدا به پیش بروید.


*   الآن ما همه در حیطه امتحان گذاشته شدیم.


*   انسان ممکن است چیزی را از چشم همه مخفی کند  ، ولی همه چیز ما در نزد خدا حفظ می شود، و اعمال ما را به خود ما برمی گرداند.


*   استناد به خدا بکنید  . این استناد به خدا، تمام مشکلات را _ انشاء الله _ حل خواهد کرد.


*   تمام تکالیف الهیه الطافی است الهی، و ما خیال می کنیم تکلیف است.


*   ما باید بنده باشیم و همه چیز را از خدا بدانیم.


*   خدای تبارک و تعالی  همه نعمتها را به ما عطا فرموده است، و آن چیزهایی که عطا کرده در راه او باید صرف بکنیم.


*   ما همه از خداییم و باید در راه خدمت به او باشیم.


*   آن چیزی که آسان می کند مصیبتها را ، این است که همه انسانها رفتنی هستند و همه ماها رفتنی هستیم ، و  چه بهتر که در راه خدا فدا بشویم.

انتهای پیام /*