دستشان را فوراً زیر عبا بردند

یکی از خاطرات نجف اشرف شبهایی بود که زوار ایرانی در حرم خدمت امام مشرف می شدند.در حرم مردم برای دست بوسی و حتی پابوسی امام زیاد ازدحام می کردند ولی آقا نمی گذاشتند کسی پای ایشان را ببوسد و خیلی از این کار ناراحت می شدند ،ولی دست بوسی را اجازه می دادند.چون غالباً زوار ایرانی می آمدند و دست ایشان را می بوسیدند ما هم در اطراف ایشان مواظب بودیم حادثه ای پیش نیاید.یک شب همان طور که امام در حرم زیارت پیش روی حضرت امیر(ع)را می خواندند و خواستند به بالای سر حضرت تشریف ببرند و زیارت بخوانند من جلوی ایشان داشتم می آمدم.تعدادی از رفقا هم پشت سر امام بودند.دیدیم بعضیها اصرار دارند از پشت سر دست امام را بگیرند و ببوسند.در همین حال بود که متوجه شدم امام بر خلاف همیشه دستهایشان را زیر عبا پنهان کردند و بر سرعت خودشان افزودند و به بالای سر حضرت تشریف بردند.بعد ما متوجه شدیم و گزارش دادند که بعضی از ساواکیها برنامه داشتند که از پشت سر دست  امام را به عنوان بوسیدن  بگیرند و به ایشان آسیب و صدمه بزنند امام با آن دید قوی که داشتند و با آن عنایت پروردگار متوجه شدند و دست شان را دیگر به کسی ندادند.حتی آنها هم که از جلو می آمدند دیگر نتوانستند دست امام را ببوسند.* 


--------------------------------------------------------------------------------
*به نقل از:حجة الاسلام والمسلمین محمدرضا رحمت.

انتهای پیام /*