بفرمایید

امام هیچ وقت مایل نبودند غیر از یک نفر که معمولاً همراه ایشان بود شخص دیگری ایشان را در خیابان همراهی کند.اگر متوجه می شدند که طلبه ای پشت سر و نزدیک به ایشان حرکت می کند مکث کوتاهی می کردند و می گفتند:((بفرمایید!)) که به دو معنی بود:اگر کاری دارید بفرمایید بگویید و اگر هم کاری ندارید بفرمایید بروید!* 


--------------------------------------------------------------------------------
*به نقل از:حجة الاسلام و المسلمین رحیمیان_سرگذشهای ویژه از زندگی امام خمینی_جلد 5

انتهای پیام /*