بنده خدا

در مدرسه رفاه ،امام در اتاقی خلوت کرده بودند.من نمی دانستم ایشان در کدام اتاق تشریف دارند.در یکی از اتاقها را زدم و گفتم:چه کسی در این اتاق است؟ شنیدم که از پشت در صدا آمد:بنده خدا.من متوجه شدم امام عزیز است ولی ابهت و جلال امام به من اجازه نمی داد تا وارد اتاق شوم و عرض ادب کنم.* 


--------------------------------------------------------------------------------
*به نقل از:جواد صفویان-پابه پای آفتاب-جلد2-صفحه60.

انتهای پیام /*