در بیرونی من غیبت نکنید

دو سال از ورود امام به نجف می گذشت که یکی از مقلدین ایشان از اصفهان آمده بود و مقداری خمس و سهم امام آورده بود.گویا روی جهاتی نزد امام نرفته و نزد یکی دیگر از آقایان معروف نجف رفته بود.ایشان گذشته از سهم امام(ع)سهم سادات را هم از آن مؤمن گرفته و گفته بود می خواهم خرج مدرسه بکنم.آن شخص که با من آشنایی داشت قضیه را به من گفت.خدمت امام رفتم که اجازه اش  را از ایشان بگیرم.عرض کردم:((اگر اجازه می فرمایید نام آن آقا که پولها را گرفته ببرم)).اجازه ندادند.ایشان تا این حد مواظب بودند که نام کسی به غیبت در مجلس ایشان ،چه خصوصی و چه عمومی برده نشود لذا بارها می فرمودند:((من راضی نیستم کسی در بیرونی[منزل]من غیبت کند)).* 


--------------------------------------------------------------------------------
*به نقل از:آیت الله خاتم یزدی-سرگذشتهای ویژه از زندگی امام خمینی-جلد 2.

انتهای پیام /*