شهر رمضان الذی انزل فیه القرآن
در این مختصر سعی ما بر آن است تا در هر روز یکی از گنجهای رمضان را که از آثار امام خمینی استخراج نموده ایم در اختیار علاقمندان و طالبان گنجهای حقیقی قرار دهیم. باشد که در پایان، با 30 گنج آشنا شده و بهره برداری و مالکیتش را از آن خویش کنیم.
انشاء الله برای یک سال پیش رو بیمه شده و نیازهای مان را از آن منبع و سفره گسترده تامین نماییم. تا چه قبول افتد و چه در نظر آید.
ترک شهوت های خیالی، نفسانی و عقلانی
شهوت در هر جا به یک صورت تحقق دارد. در این عالم به همین طوری[است] که می دانید و در عالم بعد از این عالم؛ عالم مثال، شهواتی که انسان در عالم مثال دارد بالاتر از شهواتی است که در عالم طبیعت دارد و جلوگیری از آن هم مشکلتر است. و ضیافت الله در آنجا این است که از آن شهوت انسان منصرف بشود از شهوات نفسانی، آن شهوات نفسانی ای که الان عالم گرفتارش است. شهوات عقلانی هم که بالاتر از این شهوات است. ضیافت الله در آنجا باز این است که از آن شهوات عقلانی هم باید دست برداشت. و در همه این مراتب هم شیطان وارد است که نگذارد شما در این ضیافت الله استفاده کنید؛ در عالم طبیعت نگذارد، در عالم خیال نگذارد، در عالم عقل هم نگذارد. و دست برداشتن از آن آمال عقلانی نیز مشکلتر از دست برداشتن از این آمال دیگر است. آمال نفسانی که پایینتر از آمال عقلانی است، عالم را به آتش کشیده.
تمام این جنگها و تمام این نزاع هایی که در این عالم واقع می شود، چه در یک عایله واقع بشود یا در همه عالم، که آن هم یک عایله است، تمام اینها از همین سرکشی نفس است. و ضیافت الله در آنجا،که ما دعوت بر آن شدیم، این است که وارد بشویم در آنجا و ترک کنیم آن شهوات نفسانیه را، و این بسیار مشکل است. شهوات جسمانی آسانتر است ترکش تا شهوات بالاتر، تا برسید به شوات نفسانی. تا آن آخر انسان مبتلاست به این شهوات نفسانی. و ضیافت الله هم در آن عالم این است که ما دعوت شدیم که ترک کنیم اینها را. اینجا ظل آنجاست و آنجا روح اینجاست، و شهوات عقلانی هم که در بسیاری از تمام عالم پرتو انداخته است، این بالاتر از شهوات روحانی و نفسانی و جسمانی است، و ضیافت الله هم در آنجاست که آن هم ترک بشود. ضیافت الله به ترک این چیزهاست؛ برای اینکه ضیافت، رفتن در حضور آن کسی است که انسان را دعوت کرده است. خدا دعوت کرده است، ما هم در اثر این، در دنبال این دعوت وارد می شویم در ضیافت.
آیا ما در این ماه رمضان، در این ضیافت وارد شده ایم و ترک کرده ایم شهوات جسمانی را؛ فضلا از شهوات خیالی و شهوات نفسانی و شهوات عقلانی؟ این دیگر هر کسی دست خودش است که خیال کند، ببیند چه کرده است. آیا در محضر حق تعالی است که دعوت کرده است ما را، ما رفته ایم در این محضر؟ وارد شده ایم در این محضر تا استفاده بکنیم یا وارد نشده ایم؟ در مسائل بالاتر از اینجا هم هست. اینها مراتبی است از آن ضیافت، فوق این ضیافات که آن ضیافت اهل معرفت است. خدا همه را دعوت کرده است به این ضیافت، و اهل معرفت و کمَّل(1) از اولیا در آن ضیافت وارد می شوند و می توانند. البته نادری می تواند از عهده بر آید و فوق این همه مقامات، آن جایی است که دیگر ضیافتی در کار نیست؛ مضیفی و میهمانی و مهمانداری و ضیافتی در کار نیست. آنچه در وهم تو ناید آن است که اصل مسئله دیگر می رسد به جایی که ضیافتی در کار نیست. (صحیفه امام ،ج20، ص266 و 267)
1- جمع کامل