* امروز مسئولیت روحانیت و کسانی که در این لباس مقدس هستند مسئولیتی است که در طول تاریخ بر عهده روحانیت نبوده است .
* آن قدر مسئولیتی که بر عهده آقایان اهل علم است ، بر عهده دیگران نیست.
* دراین مقابله ما بین اسلام و کفر همه ملت مسئولند ؛ همه مسئولند لکن روحانیت بیشتر مسئول است.
* علمای اسلام وظیفه دارند هر وقت برای اسلام و قرآن احساس خطر کردند ، به مردم مسلم گوشزد کنند ، تا درپیشگاه خداوند متعال مسئول نباشند.
* علمای اسلام موظفند با انحصار طلبی و استفاده های نا مشروع ستمگران مبارزه کنند، و نگذارند عده کثیری گرسنه و محروم باشند و در کنار آنها ستمگران غارتگر و حرامخوار در ناز و نعمت به سر برند.
* فقها باید با جهاد خود و با امربه معروف و نهی از منکر ، حکام جائر را رسوا و متزلزل و مردم را بیدار گردانند، تا نهضت عمومی مسلمانان بیدار حکومت جائر را سرنگون و حکومت اسلامی را برقرار سازد.
* همه ما ، همه روحانیون ، همه ملتها ، همه ستمدیده های تاریخ باید قد علم کنند و جلوی این شیاطین بایستند.
* حوزه ها و روحانیت باید نبض تفکر و نیاز آینده جامعه را همیشه در دست خود داشته باشند ، و همواره چند قدم جلوتر از حوادث ، مُهیّای عکس العمل مناسب باشند.
* یک مجتهد باید زیرکی و هوش و فراست هدایت یک جامعه بزرگ اسلامی ، و حتی غیر اسلامی را داشته باشد، و علاوه بر خلوص و تقوا و زهدی که در خور شأن مجتهد است واقعاً مدیر و مدبر باشند.
* در حوزه ها باید اشخاص متقی و اشخاص آشنای به حقایق اسلام، طلبه ها را تربیت کنند.
* اساتیدی که در حوزه ها هستند کوشش کنند که حوزه ها مهذّب باشد.
* اگر بخواهید که آینده کشور شما یک آینده نورانی باشد، تربیت کنید اینهایی که وارد حوزه ها شده اند.
* اگر حوزه های علمیه مهذب باشند و متعهد باشند ، یک کشور را می توانند نجات بدهند .
* راجع به مدرسه ها وحوزه ها کراراً عرض کرده ام که علم بی تقوا اگر مضر نباشد مفید هم نیست.
* شما آقایانی که می خواهید مردم را دعوت کنید به آخرت ، دعوت کنید به «صفات کذا»، باید قدم اول را خودتان بردارید تا دعوتتان دعوت حق باشد .
* من گاهی ، شاید بسیاری از اوقات ، خوف این را دارم _ و از این خوف هم گاهی ناراحتم _ که نبادا مردم برای خاطر ما بهشت بروند و ما جهنم.
* من خوفم این است که ما نتوانیم ، روحانیت نتواند آن چیزی که به عهده اوست صحیح انجام بدهد.
* مبادا _ خدای نخواسته _ یک وقت از این زی طلبگی خارج بشوند، و خروج آنها موجب تزلزل عقیدتی در مورد مردم بشود.
* اگر چنانچه ما از زی متعارف روحانیت خارج بشویم و _ خدای نخواسته _ توجه به مادیات بکنیم ، در صورتی که خودمان را با اسم روحانی معرفی می کنیم ، این ممکن است منتهی بشود به این که روحانیت شکست بخورد.
* شما صنف روحانیت همه _ ایدهم الله تعالی _ اگر چنانچه کارهایی _ خدای نخواسته _ انجام بدهید که از چشم ملت بیفتید، ولو در دراز مدت، آن روز است که فانتوم لازم نیست دیگر، خود ملت شما را کنار می زند.
* این طور نباشد که امام جمعه ای وقتی در خیابان می آید، خیابان را خلوت کنند و هیاهو به راه بیندازند، این طور چیزها حیثیتشان را در جامعه ساقط می کند.
* اگر _ خدای نخواسته _ مردم ببینند که آقایان وضع خودشان را تغییر داده اند، عمارت درست کرده اند، و رفت و آمدهایشان مناسب شأن روحانیت نیست، و آن چیزی را که نسبت به روحانیت در دلشان بوده است از دست بدهند، از دست دادن آن همان و از بین رفتن اسلام و جمهوری اسلامی همان!
* هیچ آفت و خطری برای روحانیت، و برای دنیا و آخرت آنان، بالاتر از توجه به رفاه و حرکت در مسیر دنیا نیست.
* هیچ چیزی به زشتی دنیا گرایی روحانیت نیست، و هیچ وسیله ای هم نمی تواند بدتر از دنیاگرایی، روحانیت را آلوده کند.
* وقتی تشریفات زیاد شد محتوا کنار می رود.
* آن چیزی که روحانیت را پیش برده تا حالا و حفظ کرده است، این است که ساده زندگی کرده اند.
* آخوند ها آن وقت مظلوم بودند، چهره مظلوم چهره محبوب است؛ شما در آن رژیم هر چه مظلوم تر می شدید مجبوبتر می شدید.
* روحانیون باید وضعی ارشادی داشته باشند، نه اینکه بخواهند حکومت کنند.
* اگر مردم ازما خطا ببینند ، و اگر چنانچه انصراف پیدا کنند از روحانیت برای خطاهای بعضی از ما، مسئولیت، مسئولیت شخصی نیست، مسئولیت اسلامی است.
* اگر یک روحانیی پایش را کج بگذارد می گویند: «روحانیون این طورند!» ، نمی گویند: «فلان آدم...»
* بدبین شدن به روحانیت و شکست روحانیت، شکست اسلام است.
* از قول من به فرزندان انقلابی ام بفرمایید که تندروی عاقبت خوبی ندارد.
* از روحانیون عظیم الشأن تقاضا دارم که با طبقات جوان به چشم عطوفت و پدری نظر کنند.
* دشمنان از دیر باز برای اختلاف افکنی میان روحانیون آماده شده اند، غفلت از آن همه چیز را بر باد می دهد.
* اختلاف علما اختلاف ملت است، نه اختلاف افراد.
* به روحانیون اعلام خطر می کنم که اگر چنانچه _ خدای نخواسته _ در بین شما کسی است که بر خلاف موازین اسلام عمل می کند، او را نهی کنید، و اگر نپذیرفت از جرگه روحانیت اخراج کنید.
* قم شهر علم و اسلام است، اگر خطایی از قم منتشر شود در دنیا عَلَم می شود.
* آن چیزی که روحانیون هرگز نباید از آن عدول کنند _ و نباید با تبلیغات دیگران از میدان بدر روند _ حمایت از محرومین و پابرهنه هاست؛ چرا که هر کس از آن عدول کند، از عدالت اجتماعی اسلام عدول کرده است.
* یکی از امور مهم این است که روحانیون باید ساده زندگی کنند.
* زندگی «صاحب جواهر» را با زندگی روحانیون امروز بسنجیم، خوب می فهمیم که چه ضربه ای به دست خودمان به خودمان می زنیم.
.
انتهای پیام /*