بازدهی یک درس امام مطابق یک هفته درس دیگران بود

امام تمام وقتشان را صرف درس و مطالعه و رسیدگی به مسائل و بررسی روایات و گفتار علما می کردند و درس پخته و شسته و حلّاجی شده ای تحویل شاگردان می دادند .یعنی بازدهی یک درسشان شاید به اندازه یک هفته درس دیگران بود و به قدری مهارت داشتند که شاید من در طبقه ضعیف شاگردان آن درس بودم .افرادی بودند که از من بسیار بالاتر بودند.آنها در درس سؤال می کردند ،امام هم مطلب را می شکافتند و جواب آنها را می دادند و آنها هم می رفتند سر مسأله ای دیگر .مثلاً امام از مسأله ای درباره نماز بحث می کردند و همه ما هم در آن باره مطالعه و بحث می کردیم ،اما شاگردی می رفت سر یک مسأله دیگر در باب زکات ،حج یا طهارت تا نظیر بیاورد که مثلاً آن مسأله آن طور است پس اینجا باید اینطور باشد .در این مواقع امام نمی گفتند که ((سر آن مسأله برسیم ،جواب شما را می دهم.))آنجا هم حضور ذهن داشتند و جوابش را می دادند .ما تعجب می کردیم که ایشان تا چه اندازه به مسائل احاطه دارند که مسائل خارج از موضوع و خارج از بحث روز را هم جواب می دادند .* 


--------------------------------------------------------------------------------
*به نقل از:حجة السلام و المسلمین محمد علی فیض -پا به پای آفتاب ؛جلد 4،صفحه 82.